De electronische Catechismus: Juni 2000
	Voor een vredescultuur	Het vagevuur en de hel
	Archiv

		Het team dat aan deze catechismus werkt biedt u elke maand twee teksten aan. Suggesties om deze teksten te verbeteren worden met dank aanvaard. We zouden deze catechismus graag zien groeien als iets waaraan we samen bouwen. Voorstellen voor nieuwe onderwerpen zijn ook altijd welkom. Voor een vredescultuur Op initiatief van de Unesco hebben de Verenigde Naties het jaar 2000 uitgeroepen tot een internationaal jaar voor een cultuur van vrede. We moeten de overgang maken van een cultuur van oorlog, geweld en discriminatie naar een cultuur van geweldloosheid, verdraagzaamheid en solidariteit. Een vredescultuur. Een geheel van waarden, houdingen en gedragingen die getuigen van respect voor het leven en de menselijke persoon met al zijn rechten. Het verwerpen van het geweld in al zijn gedaanten. Het kiezen voor waarden als vrijheid, rechtvaardigheid, solidariteit, verdraagzaamheid en begrip tussen volkeren, groepen en individuen. In een competitieve samenleving, waar je moet lukken ten koste van de anderen, is er meer en meer behoefte aan een vredesopvoeding. Die bestaat trouwens reeds in de acties van talrijke individuen, verenigingen, instellingen, over de hele wereld. Diegenen die (zoals Artsen zonder Grenzen) zich inzetten voor humanitaire acties getuigen door hun werk van waarden als verdraagzaamheid en solidariteit. Ze komen op tegen een cultuur van discriminatie. Diegenen die strijden voor democratie en mensenrechten botsen op een cultuur van onderdrukking. Ze zetten vaak hun eigen leven op het spel. Kijk naar de landen waar de fundamentele vrijheiden aan banden zijn gelegd. Diegenen die aan ontwikkelingssamenwerking doen, vechten tegen uitsluiting en miserie. Waar men toelaat dat het onrecht zich gaat vestigen, bereidt men revolutie en conflicten voor. Zoals bij de landloze boeren in Brazilië. Een vredescultuur, dat is de vrede die zich realiseert in een dagelijkse mensenrechtenpraktijk. Vrede, ontwikkeling en democratie zou men nooit mogen losmaken van elkaar. Er is geen vrede zonder ontwikkeling. Er komt geen ontwikkeling zonder democratie. En die laatste richt zich direct tot elk individu en doet een beroep op zijn persoonlijke verantwoordelijkheid. En wat de christenen betreft: zij vinden in het evangelie een heel eigen oproep tot innerlijke vrede, als een duidelijke stimulans voor hun handelen. In elk land, in elke stad of wijk kan op vele manieren aan een vredescultuur gewerkt worden. Op burgerlijke feestdagen, door verbroederingen van steden met vluchtelingenkampen, culturele uitwisselingen, humanitaire acties over de grenzen heen, ontmoetingen tussen verenigingen die aan solidariteit werken… Deze vele initiatieven tonen dat vrede mogelijk is. Ze is ons in handen gegeven. "Zalig zij die vrede stichten. Het rijk van God is voor hen!" NVDR Verlangt u meer te weten over het "Internationaal Decennium voor een Cultuur van Vrede en Geweldloosheid voor de kinderen van de wereld"? De Vlaamse Vredesweek 2000 (van 25 september tot 1 oktober 2000), een gezamenlijk initiatief van Artsen voor Vrede, De Vuurbloem, Jeugd en Vrede, Pax Christi Vlaanderen en Verbond VOS, sluit daar onmiddellijk bij aan. Het vredesweeksecretariaat: Italiëlei 98a, 2000 Antwerpen. Telefoon 03.225.07.99. Fax 03.225.07.99. E-mail: vredesweek@paxchrvl.ngonet.be

		Het vagevuur en hel Het vagevuur en de hel wekken niet veel belangstelling meer. Zelfs niet bij de aanhangers van het christelijk geloof. Het is ook juist dat deze begrippen veelal verbonden werden met de idee van een tijdelijke of eeuwige straf, opgelegd door een God die het recht moet handhaven of zich wreken. Maar toch… Als het eens over iets heel anders ging? Niet over een genadeloze God, maar over een essentiële en vitale mogelijkheid waarover de mens beschikt, zijn vrijheid? Het liefdesverbond dat God ons aanbiedt heeft uiteindelijk maar betekenis als er nergens meer spraak is van dwang. Als wij de mogelijkheid hebben om in vrijheid op dat aanbod in te gaan. Het moet dus mogelijk zijn dat een geschapen wezen zich met zijn volle bewustzijn afsluit en totaal en definitief weigert in relatie treden met de anderen en met de Andere bij uitstek, God. De ervaring leert ons hoezeer een mens zich kan laten meeslepen in een spiraal van onbegrip en misverstand, en het risico loopt zich meer en meer op te sluiten. Voor velen is de hel iets van hier beneden. Ze situeren de hel niet meer ver weg. Het is spijtig genoeg waar, dat de hel zich onder ons bevindt, in de barbaarsheid van zoveel onmenselijke situaties. We moeten dus, tenminste theoretisch, de mogelijkheid van de hel aanvaarden. Toch blijft de vraag: als we de donkerste kanten van dit aardse bestaan even terzijde laten, is het dan denkbaar dat een mens zich kan afsluiten in een totale en definitieve weigering van de Oneindige Liefde die zich aan hem aanbiedt? Welk een wanverhouding tussen voor eeuwig ongelukkig zijn en die enkele jaren hier op aarde! Is de hemel bovendien denkbaar als er mensen in de hel zouden zijn? Het hart van een solidair volk kan niet gelukkig zijn zolang niet allen delen in dat geluk. Als we onze wraakgevoelens achter ons laten, zouden we dan gelukkig kunnen zijn als anderen, bekenden of onbekenden, géén deel zouden hebben aan die uiteindelijke zaligheid? Jezus zelf zou toch ook maar kunnen rusten als hij het honderdste schaap teruggevonden had! En het vagevuur dan. Is het niet normaal dat we ons leven beëindigen in het bewustzijn dat onze taak onvoltooid is, dat we nog op weg zijn en het einddoel niet hebben bereikt? Ook hier zou het niet om sancties moeten gaan. We kunnen ons het vagevuur voorstellen als een leven dat, eenmaal bevrijd van de grenzen en de duisternis van onze aardse conditie, zich nu verder ontplooit in een toenemende fijngevoeligheid, dank zij een nieuwe nabijheid van de Eeuwige. Omwille van ons geloof zelf kunnen we niet meer instemmen met een godsbeeld waarin God wordt voorgesteld als iemand die geen barmhartigheid kent, die weinig oog heeft voor de moeilijkheden en de kronkelwegen van ons aardse bestaan en die alleen zetelt als Opperrechter. Maar ook het vooruitzicht op eeuwige straffen, al te vaak gebruikt om mensen op het rechte pad te houden; heeft zijn greep op ons verloren en oefent geen invloed meer uit op het christelijk handelen. De ervaring van onderlinge hulp en solidariteit, het vertrouwen dat we krijgen en schenken, het geluk dat we ervaren bij het delen, de liefde die ons roept - van dat alles gaan meer stimulansen uit dan van uitsluitingen en veroordelingen. Jezus van Nazareth heeft ons godsbeeld grondig gewijzigd. Hij hielp iedereen om overeind te komen, uit welke ellende of verlamming ook. Zo laat hij ons de eeuwigheidswaarde zien die zich in het hart van het dagelijkse leven bevindt. Als we de overzijde van de dood toevertrouwen aan het mysterie van God, dan wordt onze aandacht niet meer toegespitst op angsten voor het vagevuur of de eeuwige straffen, maar op het vuur van een liefde die zuivert en tot leven wekt.

		Archiv : Catechismus mei 00, Hemelvaart: Van rouwen naar gezonden worden, Babel en Pinksteren Catechismus april 00, Bevrijdingstheologieën, Kerk en democratie Catechismus maart 00, De vier uitersten, De Kerk Catechismus februari 00, De interreligieuze dialoog, Het Wijdingssacrament Catechismus januari 00, De overtreding, Wie of wat is heilig? Vergis je niet! Catechismus december 99, Adventstijd, Onvolmaakt, en dus moeizaam op weg Catechismus november 99, Het geestelijk leven, God is relatie Catechismus oktober 99, Het jubeljaar, Bedevaarten Catechismus september 99, De politiek, De hoop Catechismus juli 99, Liefde en liefdadigheid, Het wonder Catechismus juni 99, Zeldoding, De ambten in de Kerk Catechismus mei 99, Samen met agnositci en atheïsten, Het mysterie van het kwaad Catechismus april 99, De Initiatiesacramenten, Het geloof, wat is dat toch? Catechismus maart 99, Het huwelijkssacrament, Het eeuwig leven Catechismus februari 99, De Sacramenten, de Vasten Catechismus januari 99, Euthanasie, Staatsburgerschap Catechismus december 98, Kerstmis, Racisme Catechismus november 98 Catechismus oktober 98 Catechismus september 98 Catechismus augustus 98 Catechismus juli 98 Catechismus juni 98 Catechismus mei 98 Catechismus april 98 Catechismus maart 98 Catechismus februari 98 Catechismus januari 98