- Het team dat aan deze catechismus werkt biedt u elke maand twee teksten
aan. Suggesties om deze teksten te verbeteren worden met dank aanvaard.
We zouden deze catechismus graag zien groeien als iets waaraan we samen
bouwen.
- Voorstellen voor nieuwe onderwerpen zijn ook altijd welkom.
DE POLITIEK
- De politiek heeft geen goede naam. De politiek is rot, de schandalen
volgen elkaar op. Er is verdeeldheid binnen de partijen en met al de verwarring
die daaruit ontstaat zou men op de duur niet meer weten waar het om gaat.
- De grote hoeveelheid informatie die op ons afkomt schept geen klaarheid. De complexiteit en de hoogdringendheid van wat beslist wordt werkt een gevoel van onmacht in de hand en ontneemt ons alle fut. De bekoring om ons met politiek niet meer in te laten, is groot. Als je ziet hoe weinig mensen zijn komen opdagen om deel te nemen aan de Europese verkiezingen (n.v.d.r.: in Frankrijk is er geen stemplicht) Dit is tekenend voor het gebrek aan belangstelling voor de politiek. En toch! Het gaat ons aan! De werking van onze democratieën staat op het spel. Willen we misschien liever een totalitair regime? Zowel het recente verleden als de huidige actualiteit tonen ons tot welke rampen zoiets leidt!
De sociale commissie van de Franse bisschoppen maakt zich zorgen over dit gebrek aan politieke interesse. Op 23 maart 1999 heeft zij een tekst laten verschijnen onder de titel "Réhabiliter la politique" ("De politiek weer in ere herstellen"). Christenen mogen zich niet afzijdig houden t.a.v. de politiek. Ze zijn medeburgers, en hun godsdienstig ideaal spoort hen aan zich in te zetten voor het algemeen welzijn. De zaak van God valt niet te scheiden van de zaak van de mens.
De tekst wil een aanmoediging zijn voor alle mannen en vrouwen die zoeken om hun steentje bij te dragen voor het algemeen welzijn. Hij beschrijft de politiek als een gemeenschappelijke taak en een groot menselijk avontuur.
Hij herinnert aan het feit dat de politiek in dienst moet staan van de waardigheid van de menselijke persoon en zegt dat macht dienstbaar moet zijn, en niet mag overheersen. De tekst spreekt met lof over de democratie als de meest humaniserende bestuursvorm. Het verheugt ons in dit document te lezen dat "de democratie, die werkt op basis van vertegenwoordiging, een grote behoefte heeft aan vernieuwing. Voornamelijk vrouwen moeten meer toegang krijgen tot publieke functies."
De tekst is zeer optimistisch over de uitbouw van Europa en pleit met nadruk voor openheid op de hele wereld: "We zullen moeten leren () meer belang te hechten aan een levensstijl dan aan een levensstandaard, meer aan de kwaliteit van wederzijdse relaties dan aan het opeenstapelen van goederen."
- De tekst laat er geen twijfel over bestaan: dit zal niet gemakkelijk
gaan.
- Hij deelt de indruk dat de bewindslieden niet in staat zijn om de grote problemen van deze tijd op te lossen en om een toekomst uit te tekenen: "Mannen en vrouwen die politiek actief zijn blijken vaak niet in staat om diepgaande en noodzakelijke hervormingen door te voeren en op de toekomst vooruit te lopen. Ze nemen beslissingen op korte termijn, en al te dikwijls met het oog op nakende verkiezingen." De bisschoppen betreuren eveneens het feit dat de centra waar de beslissingen genomen worden, steeds verder af liggen: " Als de leidende klasse geen contact meer zou hebben met de dagelijkse beslommeringen van de mensen, dan kan ze haar beloftes niet inlossen. De kloof tussen het aanbod van de instellingen en de vraag van de doorsnee-burger wordt steeds breder."
Het document eindigt met een oproep tot coherentie: "(... ) Wij herhalen onze oproep om ontmoetingsruimtes tot stand te brengen, plaatsen waar mensen die op verschillende manieren politiek geëngageerd zijn, met elkaar in gesprek treden en de confrontatie met elkaar aangaan, opdat het persoonlijk engagement en de oproep vanuit het evangelie steeds meer bij elkaar zouden aansluiten." Een mooie en nuttige aansporing! Een uitnodiging voor elke man, elke vrouw, om meer en meer een 'wakkere burger' te worden.
Een dergelijke oproep zou nog meer impact hebben als de Kerk zelf, in haar eigen bestuursvorm, meer zoulaten zien wat democratische openheid is. Het Franse episcopaat is zich hiervan bewust: "De kerk kan er nooit onderuit, ze moet ook leren zelf die dingen te doen waartoe ze de samenleving oproept. Om aan de wereld het evangelie te kunnen verkondigen, moet ze voor de oproep van het evangelie zélf ontvankelijk zijn en er haar praktijk naar richten, in de manier waarop ze zichzelf organiseert en haar zending uitoefent."