De electronische Catechismus: Mei 1999

Samen met agnostici en atheïsten

Archiv
Het mysterie van het kwaad





Actualite





Aide

email

 

Het team dat aan deze catechismus werkt biedt u elke maand twee teksten aan. Suggesties om deze teksten te verbeteren worden met dank aanvaard. We zouden deze catechismus graag zien groeien als iets waaraan we samen bouwen.

Voorstellen voor nieuwe onderwerpen zijn ook altijd welkom.


SAMEN MET AGNOSTICI EN ATHEÏSTEN.

 

De steeds grotere vermenging van rassen en culturen in onze landen is een goede zaak. Een van de gevolgen daarvan is het feit dat wij als christenen steeds meer in aanraking komen en in gesprek treden met agnostici en atheïsten. We ontdekken de menselijke rijkdom van mannen en vrouwen die,
vertrekkend vanuit een andere levensbeschouwing, met ons dezelfde fundamentele waarden delen, dezelfde solidariteit beleven.
 
De ontmoeting met mensen die zeggen dat ze niet weten of God bestaat (de agnostici) of die het bestaan van God ontkennen (de atheïsten), stelt ons geloof in vraag. Dat is nuttig en vruchtbaar, ook als het ons misschien in de war brengt en we er ons ongemakkelijk bij voelen. Als we hen ontmoeten
ontdekken we dat we zeker niet alléén zijn met onze bezorgdheid om wederzijdse hulp en solidariteit. En dat het bijgevolg mogelijk is - en goed - ons samen in te zetten op de plaatsen waar gestreden wordt voor vrede en gerechtigheid.
 
Als we samen met hen op weg gaan, moeten we ons kunnen kwetsbaar opstellen.
Hoe willen we anders open staan voor iemand die 'anders' is, die van ons verschilt en op zijn eigen wijze naar zingeving op zoek is? Misschien kunnen wij moeilijk overweg met de vragen die hij ons stelt, maar alleen op die manier is een eerlijke dialoog mogelijk.
 
Het contact en de samenwerking met andersdenkenden helpt ons vaak om duidelijker te zien wat tot de essentie en de vitale kern behoort van ons christelijk geloof en om dat te onderscheiden van wat meer bijkomstig is, aspecten die erbij gekomen zijn in de loop van twintig eeuwen christendom.
De uitwisseling die op die manier tot stand komt, maakt het voor iedereen mogelijk, zowel voor christenen als voor agnostici en atheïsten, om door hun luisterbereidheid en hun wederzijds respect hun eigen levensbeschouwing te verdiepen. De wegen van het leven lopen nu eenmaal uiteen, terwijl de zoektocht naar wat essentieel is, dezelfde is.

In een klimaat van vertrouwen groeien allerlei vormen van toenadering. Oude kloven, die vaak berusten op een gebrekkige wederzijdse kennis, worden overbrugd. Het wordt mogelijk om tal van misverstanden en vormen van onbegrip aan weerszijden op te ruimen.

De ontmoeting met mensen die in een andere levensbeschouwing hun bezieling vinden, leidt tot een 'gedecanteerd geloof'. Daardoor ontstaat in ons een nieuwe vrijheid, en kunnen we beter ingaan op de grote uitdagingen van deze tijd.

Top





Actualite





Aide

email

 

HET MYSTERIE VAN HET KWAAD

 

Waarom moeten mannen en vrouwen lijden? Van waar komt het lijden dat mensen treft, en welke zin heeft het? Iedereen stelt zich die vraag als het lijden aan zijn deur komt kloppen, of als hij geraakt wordt door het vele onrecht, de vele vormen van uitsluiting, het vele lijden om hem heen. Niet altijd wordt de vraag hardop uitgesproken, maar ze is aanwezig. Je moet maar kijken hoe iemand op het lijden reageert: is hij opstandig of gelaten, vlucht hij of komt hij geleidelijk tot aanvaarding?

Mensen kunnen op heel uiteenlopende manier met de vraag van het kwaad bezig zijn. Hoe gaan wij met die vraag om? We proberen onze plaats, als christenen, te bepalen. Maar vooraf twee belangrijke bedenkingen:

  • Er is méér kwaad dan het kwaad waaronder wij lijden. Er bestaan vormen van kwaad waaronder wij niet lijden, terwijl het wel degelijk om 'kwaad' gaat. Denk aan de oorlog, of aan het structurele kwaad waaronder volkeren gebukt gaan.
  • Vanuit welke hoek je het kwaad ook benadert, een sluitende verklaring krijg je niet. Tegenover het kwaad dat zich ontketent staan we weerloos. Daarvoor bestaat geen 'oplossing', ook niet voor een christen. Hij kan alleen maar proberen om samen met anderen de strijd aan te binden tegen het kwaad, en alles wat het met zich meebrengt. Op dit gebied zijn de grootste moeilijkheden niet van intellectuele aard, ze zijn existentieel, dat wil zeggen: ze raken ons, mensen, in ons vlees! Als een christen over het kwaad spreekt, kan ook hij alleen maar enkele woorden stamelen

Een christen kijkt allereerst op naar de figuur van Jezus Christus. Hij heeft het kwaad, het geweld, de mislukking, het lijden aan den lijve ondervonden. Op de avond voor zijn dood werd hij door iedereen in de steek gelaten. Hij heeft het kwaad niet ontweken. Hij heeft bewust het lijden, het kwaad dat heel de mensheid treft, op zich genomen. Zijn bijzondere aandacht ging daarbij uit naar de mens die onschuldig vervolgd wordt, de weerloze, de laatste in de rij, die het slachtoffer is van onrecht, van uitsluiting.

Een christen situeert het kwaad niet in God - ook al weten we niet hoe we ons dit dan moeten voorstellen. Voor een christen is het lijden, het kwaad, vreemd aan wat met God te maken heeft. Hij zegt niet: "God heeft het kwaad gewild". Anders zou hij van God een perverse God maken, een God die niets te maken heeft met een God van het verbond. De God van Jezus Christus, en van de christenen, is voortdurend op zoek naar de mens, om hem te zeggen: "Jij betekent heel veel voor mij".

Waar moeten we de oorsprong van het kwaad dan situeren? Een christen weigert om daarvoor te wijzen naar het hart van de mens. De mens heeft het kwaad niet uitgevonden, hij erft het. Hij is geschapen voor de vrijheid (om een vrij mens te worden), maar hij draagt in zich een kwetsuur. Een wonde, die niet alleen te maken heeft met het feit dat hij beperkt is, maar ook met het feit dat hij het leven soms weigert en zich vrijwillig van God afkeert.

Top






Actualite





Aide

email

 

Archiv :



Top