De electronische Catechismus: April 1999 | ||
De initiatiesacramenten Archiv |
Het geloof, wat is dat toch? | |
|
Het team dat aan deze catechismus werkt biedt u elke maand twee teksten aan. Suggesties om deze teksten te verbeteren worden met dank aanvaard. We zouden deze catechismus graag zien groeien als iets waaraan we samen bouwen. Voorstellen voor nieuwe onderwerpen zijn ook altijd welkom. DE INITIATIESACRAMENTEN
| |
Top |
|
HET GELOOF, WAT IS DAT TOCH ?
"Ik ben gelovig. Ik heb mijn geloof." "Ik heb geen geloof." "Ik ben mijn geloof verloren." Is dit geen eigenaardige manier van spreken? Wat is dat geloof dan wel? Als een eigendom, iets wat men bezit? Het geloof hebben en het geloof niet hebben. Als je het zo bekijkt, dan moeten de mensen in twee groepen verdeeld zijn: zij die geloven en zij die niet geloven. En tussen die twee een muur van onbegrip. Dergelijke visie maakt niet alleen de dialoog tussen deze twee categorieën onmogelijk, ze tekent ook een verkeerd beeld van de realiteit. De grens tussen geloven en niet-geloven ligt niet tussen twee categorieën van mensen, maar situeert zich veeleer in het hart van elke mens, of hij nu gelovig is of ongelovig.
Waartoe besta ik? Waarom het leven, de dood, het kwaad, het lijden?" Ze zetten ons aan om te zoeken, en openen zo de weg waarlangs iemand tot geloof kan komen. Maar stel dat iemand ophoudt zich nog langer die vragen te stellen, omdat hij genoeg heeft met het antwoord dat zijn geloof hem aanreikt. Dan gedraagt hij zich niet meer als iemand die 'gelooft', want hij gaat er van uit dat hij het (enig juiste) antwoord kent. Zijn 'geloof' ontaardt dan in integrisme en totalitarisme: slechts één denkwijze is mogelijk. De antwoorden van het geloof (om het even over welk geloof het gaat, christelijk geloof of een ander) heffen de vragen niet op. Maar daarom verhogen ze nog niet de tragiek van de onzekerheid - in het bijzonder die van de realiteit van de dood. De antwoorden van het geloof verzadigen ons niet, maar stimuleren de appetijt. Ze maken het ons mogelijk het evenwicht te bewaren tussen twee uitersten: aan de éne kant, zich neerleggen bij het feit dat het bestaan geen zin heeft (wat tot waanzin leidt), aan de andere kant, overtuigd zijn dat er maar één antwoord is op de zinvraag (wat tot onderdrukking en allerlei soorten kruistochten leidt). Gelukkig de mens die de ervaring opdoet dat hij op zijn weg door het leven vergezeld is van een mysterieuze Aanwezigheid. Maar ook deze ervaring is van voorbijgaande aard en biedt geen zekerheid. De mystici hebben het vaker over de donkere nacht van het geloof dan over de zekerheid van hetzelfde geloof... | |
Top |