De electronische Catechismus: Februari 1999

De Sacrementen

Archiv
De Vasten





Actualite





Aide

email

 

Het team dat aan deze catechismus werkt biedt u elke maand twee teksten aan. Suggesties om deze teksten te verbeteren worden met dank aanvaard. We zouden deze catechismus graag zien groeien als iets waaraan we samen bouwen.

Voorstellen voor nieuwe onderwerpen zijn ook altijd welkom.


DE SACRAMENTEN

 

Als Jezus de blijde boodschap verkondigt aan de armen, melaatsen geneest, de ogen van de blinde opent, of zijn leerlingen de voeten wast, dan zegt hij daarmee iets over God. Hij laat zien dat God aanwezig is in het dagelijks leven van de mensen. Door zijn woorden en zijn daden ontsluiert hij het gelaat van God. Zijn menselijkheid is teken van iets. Zij openbaart wie God is.

"Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien" zegt Jezus. De apostel Johannes laat hetzelfde horen: "Wat wij gezien hebben, wat wij gehoord hebben, waar wij langdurig naar gekeken hebben, het Woord van Leven dat we zelf hebben aangeraakt, daarvan getuigen wij."

Jezus is het sacrament van God. Een sacrament laat zien wat men niet kan zien. Het is een teken. Vanuit wat men ziet kan men, in geloof, zien wat niet te zien is. Een zichtbare werkelijkheid brengt ons naar een onzichtbare werkelijkheid. Tekens verlenen ons toegang tot een andere wereld, brengen ons naar een diepere werkelijkheid die wij het mysterie noemen.

De Kerk (de Kerken) is verantwoordelijk voor het gelaat dat zij aan de wereld toont: door wat ze zegt of niet zegt, door wat ze doet of niet doet. Ze geeft een beeld van wie ze is. Ze is een teken van iets anders. Zij is sacrament van Christus voor de wereld.

Als de Kerk de sacramenten toedient, dan toont ze haar ware gelaat en drukt ze uit wie ze is. De verschillende sacramenten samen tonen haar gelaat. Ze maken de Kerken tot wat ze zijn. Als een Kerk doopt, huwt, priesters wijdt, eucharistie viert - wat zegt ze dan van het mysterie dat ze in zich draagt? Welke blijde boodschap wil ze dan laten horen aan mannen en vrouwen van deze tijd?

Christenen maken de Kerk zichtbaar, door de manier waarop ze leven en zich inzetten. Door hun aanwezigheid in de wereld kunnen ze een teken zijn dat verwijst naar Christus. Jezus heeft toch gezegd: "Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie ook elkaar liefhebben. Daaraan zal men herkennen dat jullie mijn leerlingen zijn." Het christelijk leven heeft een sacramentele dimensie.

De verschillende sacramenten zijn tekens van de Verrezene die aansluiten bij een belangrijke dimensie van ons menselijk bestaan, zoals de geboorte ("Jullie moeten opnieuw geboren worden" zegt Jezus), de menselijke liefde, de vergeving, de broederlijkheid, de beproeving van een ziekte Zij zijn bron van leven en van zingeving. Sacramenten zijn altijd gericht op het leven, ze zijn er om door de genade van Christus het leven om te vormen. Niet alleen dat ene moment waarop het sacrament plaatsvindt, maar héél het leven.

Zo zal men beter begrijpen dat de sacramenten niet bedoeld zijn om op orde op zaken te zetten, maar om ons op weg te zetten. Het gaat niet om de plechtigheid, maar om menselijke authenticiteit.

De sacramenten brengen de verborgen rijkdom van ons bestaan aan het licht en openbaren de diepe betekenis van wat zich in het leven van elke dag afspeelt.

Top





Actualite





Aide

email

 

DE VASTEN

 

Hoe bereiden wij ons voor op het feest van Pasen? Door de vastentijd, die veertig dagen duurt. Pasen vraagt voorbereiding. Als men spreekt van de opgang naar Pasen, dan is dat omdat de weg van de bekering hard is.

De vastentijd is vandaag de dag niet langer een sociaal en collectief gebeuren. We bevinden ons in een andere fase van de geschiedenis, en dat is misschien niet eens zo slecht. De vasten is een zeer persoonlijke aangelegenheid geworden. Het is de periode waarin christenen hun manier van leven onder de loep nemen en aan hun leven een andere wending geven.

Voor veel mensen is het leven hard. Er zijn beproevingen, de ervaring van de mislukking en van de twijfel. Wie kent de doortocht van de woestijn niet, de eenzaamheid en de nacht? Maar dat is ook het goede moment om de naakte waarheid van zijn eigen bestaan te ontdekken. Geen tijd meer voor allerlei compensaties door voedsel te zoeken buiten God. De essentiële vragen komen naar boven: Wat doet mij leven? Wat belet mij te leven? Wat helpt mij om overeind te blijven? Wie zo geconfronteerd wordt met zichzelf, moet keuzes maken en zijn leven heroriënteren. Waarvoor moet ik strijden? Waarop zal ik steunen?

In de vastentijd ontplooit het Woord van God zich in al zijn rijkdom. Het is een licht op mijn weg. Het doet ons hart branden. Het gebed geeft adem aan onze ziel en opent ons voor Gods toekomst. In ons voltrekt zich een verandering, waardoor we een andere kijk krijgen op de anderen en op onszelf.

De vasten is een tijd om aandacht te besteden aan de anderen. Het is het moment om onze handen en ons hart te openen om gerechtigheid te doen geschieden aan mensen die door de maatschappij aan hun lot worden overgelaten. Solidariteit is een plicht. Wie zich afkeert van zijn medemens, keert zich af van zichzelf.

Christenen worden uitgenodigd om samen op stap te gaan naar Pasen toe, om te delen, en om op die manier aan te tonen dat een andere wereld mogelijk is, waarin het leven het haalt op de dood, waarin de liefde het haalt op de haat, waarin de gerechtigheid het haalt op het egoïsme.

Top






Actualite





Aide

email

 

Archiv :



Top