De electronische Catechismus: Oktober 1999
	Het Jubeljaar Archiv	Bedevaarten

		Het team dat aan deze catechismus werkt biedt u elke maand twee teksten aan. Suggesties om deze teksten te verbeteren worden met dank aanvaard. We zouden deze catechismus graag zien groeien als iets waaraan we samen bouwen. Voorstellen voor nieuwe onderwerpen zijn ook altijd welkom. HET JUBELJAAR De oude joodse traditie wilde dat om de 50 jaar kwijtschelding van schulden en bevrijding van slaven zou afgekondigd worden. Gedaan met de uitbuiting van de armen, met het onrecht dat vreemdelingen wordt aangedaan! Het uur van de sociale gerechtigheid was aangebroken en elk zou terugkrijgen waar hij recht op had. De samenleving probeerde de tellers weer op nul te zetten voor een nieuw begin. Een hoopvol vooruitzicht voor mensen die daar nood aan hadden. Een jubeljaar kondigde een bevrijdingsjaar aan. Mensen die door de samenleving aan hun lot waren overgelaten waren de eersten die daarvan profiteerden. Zonder hen zou het jubeljaar geen betekenis hebben gehad. Het zal een feest worden voor iedereen, als het op de eerste plaats een feest wordt voor de uitgeslotenen. De jonge profeet van Nazareth nam op eigen initiatief, en heel radicaal, die praktijk van het jubeljaar weer op. Hij is gezonden "om het Goede Nieuws te brengen aan de armen, bevrijding aan de gevangen, om blinden te doen zien, verdrukten in vrijheid te stellen en een genadejaar van de Heer aan te kondigen." (Lucas 4, 18-19) Jezus zal het niet bij woorden laten, hij zal overgaan tot de daad. Hij vindt het niet voldoende zich alleen maar aan te sluiten bij de armen. Hij zal zelf een arme worden en er zijn leven voor laten. Als dat niet uitdagend is! Resultaat: de armen krijgen opnieuw hoop en richten zich op. Een nieuwe wereld wordt mogelijk. En nu? Wat maakt men vandaag van het jubeljaar? Wordt de kans aangegrepen om tekens van bevrijding te stellen, gebaren van verzoening? Wie zal dit jubeljaar ten goede komen? Wat zal de bijdrage zijn van de Kerk (de Kerken) tegenover het schandalige onrecht in de wereld? Het jubeljaar mag niet teruggebracht worden tot een louter geestelijk gebeuren. Het moet ook tot daden leiden op het domein van de sociale gerechtigheid. Grootse festiviteiten, die per definitie veel geld kosten, en talrijke bedevaarten - dat zal niet volstaan om van het jubeljaar 'goed nieuws' te maken voor de uitgeslotenen. Als de Kerk (de Kerken) met zichzelf bezig is, als al haar aandacht uitgaat naar de organisatie van uitzonderlijke bijeenkomsten, dan gebruikt ze het jubeljaar tot eigen voordeel. Het woord van Jezus "wie aan zijn leven vasthoudt, zal het verliezen" geldt ook voor de Kerk. Als het jubeljaar een feest wordt met de 'trouwe gelovigen', wat blijft er dan over van het uitdagend karakter dat Jezus er aan toekende?
		Top

		BEDEVAARTEN Talrijk zijn ze, en van alle leeftijden, mannen en vrouwen die men met de rugzak op de aloude pelgrimsroutes ziet, zoals naar Santiago de Compostella. Een religieuze geloofservaring, of gewoon een behoefte om op adem te komen. Om de dagelijkse sleur te doorbreken, weer in contact te komen met de natuur, om te zoeken naar zin en betekenis voor het eigen leven, of om aan zijn leven een nieuwe wending te geven. Zo komt een grote traditie weer tot leven. Voor christenen vindt die haar oorsprong in het Hebreeuwse volk, dat door de woestijn op weg trok naar het beloofde land. "Mijn vader was een zwervende Arameeër" - zo spreekt het boek Deuteronomium over Abraham. In zijn Eerste Brief spoort Petrus de christenen aan om hier op aarde te leven als voorbijgangers. Een pelgrimstocht helpt mensen zich ervan bewust te worden dat het leven een tocht is, een fysische, psychologische, morele en spirituele weg die men af te leggen heeft. Dat geldt evenzeer voor de samenleving als voor het individu. De Kerk (de Kerken) stagneert en brokkelt af als ze zich niet blijft verder engageren, onder de adem van Gods Geest, in de grote taken van gerechtigheid en liefde. De kathedralen, die eertijds oriëntatiepunten waren voor pelgrims op hun lange tochten, werden vaak gebouwd op hogergelegen plaatsen, naar het voorbeeld van Jeruzalem, de heilige stad bij uitstek voor Joden, Arabieren en Christenen. Onderweg neemt men alleen het strikt noodzakelijke mee. Men kan maar op weg gaan als men zich ontdoet van al het overbodige. Een pelgrimage is een tocht naar boven, naar de hoogten, waar spiritualiteit en geloof te vinden zijn. De pelgrims van vandaag zijn niet allen 'gelovig', maar allen zoeken ze zich los te maken van het overtollige, om meer betekenis te geven aan hun leven, aan wie ze willen zijn en wat ze willen realiseren in het dagelijkse leven, ook als dat een inspanning vraagt. Ze vertrekken vaak alleen of met zijn tweeën, zijn drieën. Maar onder de baan of op de haltes ontmoeten ze anderen. Ze stimuleren elkaar, ze helpen elkaar vooruit op die tocht die hen samenbrengt - ook al moet uiteindelijk ieder zijn eigen weg alléén gaan. Het onthaal op de plaatsen waar ze overnachten is bron van nieuwe ontmoetingen. Beeld van de verschillende haltes in het leven van elk mens, van de momenten waarop hij stilstaat om op adem te komen en dan weer verder te trekken. Op weg gaan, opgaan naar een einddoel, samen trekken zo ontdekt men op een pelgrimage de betekenis van het gewone dagelijkse bestaan en ontvangt men daarvoor de nodige levenskracht. Een koppel dat al vaker zo vertrokken is, zonder geld, alleen de pelgrimsstok in de hand, getuigt: "Vertrekken, niet weten waar je gaat logeren, en of je te eten zal hebben dat raakt aan je fundamentele zekerheden. Je botst op je eigen kwetsbaarheid en leert die aanvaarden. Je leert voor je basisbehoeften op anderen vertrouwen. Zo vind je een onverwachte ruimte waarin je dieper met elkaar gaat delen. Op permanente wijze leven in een gewilde onzekerheid heeft ons leren omgaan met ongewilde onzekerheden. We hebben ontdekt dat de onzekerheid een bron is van creativiteit, solidariteit, vrijheid, leven. Op de momenten van het grootste vertrouwen hadden we de meest ingrijpende spirituele ervaringen, ondanks de hachelijke omstandigheden waarin we ons bevonden. We hebben zeer sterke gelijkenissen gevonden met wat de bijbelse teksten ons zeggen. Dit doet ons vermoeden dat we zelf iets van een Godservaring beleefd hebben."
		Top

		Archiv : Catechismus september 99, De politiek, De hoop Catechismus juli 99, Liefde en liefdadigheid, Het wonder Catechismus juni 99, Zeldoding, De ambten in de Kerk Catechismus mei 99, Samen met agnositci en atheïsten, Het mysterie van het kwaad Catechismus april 99, De Initiatiesacramenten, Het geloof, wat is dat toch? Catechismus maart 99, Het huwelijkssacrament, Het eeuwig leven Catechismus februari 99, De Sacramenten, de Vasten Catechismus januari 99, Euthanasie, Staatsburgerschap Catechismus december 98, Kerstmis, Racisme Catechismus november 98 Catechismus oktober 98 Catechismus september 98 Catechismus augustus 98 Catechismus juli 98 Catechismus juni 98 Catechismus mei 98 Catechismus april 98 Catechismus maart 98 Catechismus februari 98 Catechismus januari 98
		Top