Vernieuwend verdertrekken
Toen ik de mis ging opdragen in een groepje dat maandelijks bijeenkomt om te delen, stond een televisieploeg van Canal + me op te wachten voor een interview. Na het interview begon ik wat te praten met de jonge cameralui.
"Het is niet toevallig dat wij dit beroep uitoefenen. Ik zou geen job kunnen doen waarbij ik bij voorbaat weet wat er zal gebeuren, waar alles geprogrammeerd is. Ik weet bijvoorbeeld niet wie ik morgen zal ontmoeten, waar ik heen zal gaan, met wie ik zal werken. Als je je begint te installeren ben je verloren. Ik ga vooruit en ik probeer te leven".
Bij deze woorden was ik vol bewondering. Ik zei bij mezelf:
"Hoe gelukkig zijn deze jonge mensen die zo denken, zo leven.
Ze zijn vrij en staan open voor wat nieuw is, vernieuwend trekken
ze verder! Ze leven zonder zich in te dekken."
Basis Oecumenisme
Vlak na elkaar word ik in drie moeilijke voorsteden uitgenodigd: Neuhof (Straatsburg), Schaarbeek (Brussel) en Bagatelle (Toulouse).
Mosbah, van de vereniging Mosaïque, wenst dat ik, aansluitend op de imam van Marseille, het woord zou nemen om het Christendom voor te stellen. Hassane, van de dienst van de Schepen voor de Jeugd in Schaarbeek, wenst dat ik samen met een rabbijn en een imam zou spreken over "De rechten van de mens in de verschillende godsdiensten". En Hafid, van het Wijkhuis in Bagatelle, wil graag dat ik aanwezig ben en meewerk aan een bijeenkomst, naast Sara Alexander, een zangeres uit Israël, en Magyd Cherfi, van de groep Zebda.
Het zijn iedere keer bijzonder boeiende ontmoetingen. Ik hou
er de overtuiging aan over dat de dialoog tussen de godsdiensten
zich afspeelt tussen mensen die elkaar aankijken, in een klimaat
van tolerantie. Men kan er niet aan voorbijgaan, er bestaat bij
de basis een spontaan oecumenisme! Het maakt deel uit van het
leven en het stelt het goed!
Vijf jaar later
Er was een manifestatie aan de gang voor de Nuntiatuur in Parijs, om recht te vragen voor wat zich in Evreux afgespeeld heeft in januari 1995.
Ik had het zo geschikt - wat je wel zult begrijpen - dat ik te laat zou komen en mij wat op de achtergrond zou houden. Nauwelijks had ik het metrostation verlaten of daar hoorde ik al de tamtams en de Afrikaanse liederen. Ze zullen wel te horen geweest zijn tot in de met lambriseringen versierde salons van de Nuntiatuur, waar de delegatie ontvangen werd!
Ik groette de manifestanten die uit België gekomen waren en uit verschillende Franse steden, zonder de Mauritaniërs, de Maliërs en de Senegalezen te vergeten die in groten getale aanwezig waren. Het deed me iets: zien dat moslims een katholiek komen verdedigen. Dat mensen-zonder-papieren, die zelf in een zeer onzekere situatie verkeren, het aandurven recht te komen vragen voor een man van de kerk.
- Deze Afrikanen waren verkleumd van de kou. Maar ze wilden
erbij zijn en zo de band tonen die hen met Partenia verbindt
en getuigen van een verbondenheid zonder grenzen.
- Dank zij de mensen-zonder-papieren is de toekomst aan de solidariteit. Dat kon Nuntius zien en begrijpen als hij aan het raam stond.
- Dank zij de mensen-zonder-papieren is de toekomst aan de solidariteit. Dat kon Nuntius zien en begrijpen als hij aan het raam stond.
Een dag lang hoofdredacteur
L'Humanité, de communistische krant, kwam met dit voorstel voor de dag. Voor de vooravond van Kerstdag. Een mooie kans tot communicatie! De verantwoordelijken van de krant vonden dat hun keuze van veel moed getuigde. Ten onrechte, zoals ze hebben ondervonden. Als een krant open wil zijn, waarom zou ze dan bevreesd zijn voor een genodigde die dat ook tracht te zijn?
Thomas, van de redactie, komt me ophalen in de luchthaven van Roissy. Bij aankomst in Saint-Denis, in de lokalen waar l'Humanité tot stand komt, loop ik langs alle diensten om iedereen te groeten. Om 10 uur redactievergadering, voor een eerste concept van de krant. Wat de actualiteit betreft, die is vrij somber. Ik vraag de nadruk te leggen op het staakt-het-vuren in Corsica. Het is een kans tot vrede op deze vooravond van Kerstmis. Ik vraag ook dat men niet zou vergeten te spreken over wat me na aan het hart ligt: de mensen-zonder-papieren.
- De hele dag door brengen ze me voorlopige versies van artikels,
faxen en telegrammen van persagentschappen.
- Het is ongelooflijk deugddoend vrij het woord te mogen nemen! Ik laat de kans dan ook niet voorbij gaan. Zo reageer ik op de gebeurtenissen in Corsica, de olievlek, de dubbele straf, de mensen-zonder-papieren, de overstromingen in Venezuela...
- Het is nacht als ik weer buitenkom. Volgende bedenking kwam bij me op: wat me niet lukt in katholieke kranten en tijdschriften, wordt mogelijk dank zij een communistische krant!
- Het is ongelooflijk deugddoend vrij het woord te mogen nemen! Ik laat de kans dan ook niet voorbij gaan. Zo reageer ik op de gebeurtenissen in Corsica, de olievlek, de dubbele straf, de mensen-zonder-papieren, de overstromingen in Venezuela...