Notities Onderweg: Oktober 1999

De tocht van den mensen-zonder-papieren

De bijeenkomst van de Koerden

Archiv

Bibliographie

De missie, een avontuur

een dialoog in de luchthaven

 

Partenia in cijfers




Partenia

De brief

Notities

Catechismus

Terugblik

Link

email

 

De tocht van de mensen-zonder-papieren

Toulouse, een zonovergoten Place du Capitole. Terwijl het marktleven op gang komt en op het stadhuis de huwelijkspaartjes elkaar opvolgen, verzamelen zich hier de mensen-zonder-papieren.
In de zomer waren enkele mensen-zonder-papieren begonnen met een hongerstaking. De prefectuur had zich, voor een aantal van hen, niet gehouden aan de beloften die ze eerder had gedaan. Er volgde ontgoocheling.
Iemand van de mensen-zonder-papieren pleegde zelfmoord. Zijn vriendin, nog helemaal overstuur door dat drama, is ook naar deze bijeenkomst gekomen. We praten met elkaar.
Maar het leven is taai. De strijd gaat verder. Vandaag begint de tocht van Toulouse naar Parijs. Het is een belangrijk moment. De deelnemers staan klaar, elk met zijn rugzak en een pet op het hoofd. Ze worden ongeduldig. Na de toespraken trek ik met hen mee door de straten van Toulouse.
De tocht zal anderhalve maand duren, volgens een goed uitgestippeld schema.
Wat zal er onderweg gebeuren? Zullen ze overal goed ontvangen worden?
Zullen ze de aandacht krijgen van de publieke opinie? Zullen anderen zich
bij hen aansluiten?
Op Internet lees ik elke dag met belangstelling het verslag van hun avontuur.

Top

De missie, een avontuur

Ik breek het brood van de vriendschap met Fréderic, een jonge missionaris die op het punt staat te vertrekken naar Guinea. Hij gaat naar een streek waar overwegend moslims wonen, ver weg van alle centra, volledig afgezonderd van de wereld. Hij weet ook niet met wie hij daar zal samenwerken. Hij staat voor het onbekende, het avontuur.
Maar Fréderic draagt het volk van Guinea, naar wie hij gezonden wordt, reeds in zijn hart. Vooral de jongeren, die hij in schoolverband zal ontmoeten.
Is een getuige van het evangelie niet een zwerver? Ligt zijn roeping niet op de eerste plaats in de ontmoeting? Leven in dienst van het evangelie is een avontuur. Het tekent het hart van wie zich op die weg begeeft.
 

Top

De bijeenkomst van de Koerden

In het reusachtige stadion van Dortmund (Duitsland) zijn veel Koerden bijeengestroomd. Het is een feestelijk gebeuren! Op hun bijeenkomsten word ik iedere keer weer getroffen door hun waardige vastberadenheid. Ook nu. Ik bots op een groep jonge muzikanten die 's nachts met een kleine bestelwagen uit Montpellier zijn aangekomen. Ze geven mij hun CD cadeau.

In de menigte is iemand erin geslaagd om ondanks alle afsluitingen tot bij mij te geraken. Als hij uiteindelijk voor me staat, vraagt hij: "Herkent u mij? Ik ben Mehmet."
Ik herken Mehmet, een Koerd, een van de mensen-zonder-papieren die destijds enkele maanden in het bisschopshuis van Evreux verbleven hebben. Wat een vreugde hem weer te zien! Ik ben gelukkig als ik hoor wat er van hem geworden is. Hij is getrouwd, heeft woonst en werk, en spreekt vlot Frans
Ons gesprek wordt helaas onderbroken. Iemand komt me halen en leidt me naar de tribune. Ik moet de massa toespreken. Ik lees mijn tekst in het Duits, die men onmiddellijk erna in het Koerdisch vertaalt.
"Het drama van de aardbeving die Turkije zopas getroffen heeft, heeft de internationale opinie in rep en roer gezet. Er is een buitengewone opwelling van solidariteit geweest, over de grenzen en de verdeeldheid heen.
Maar het staatsterrorisme dat al 20 jaar duurt en de bevolking onderdrukt, dat beroert niemand, niemand die zich daarover kwaad maakt. Daarvoor is de internationale opinie nooit in beweging gekomen

Ook al werd Öcalan door de Westerse leiders op een laffe manier in de steek gelaten, zijn eigen volk zal dat nooit doen. Elke vernedering die men Öcalan heeft doen ondergaan wordt door het Koerdische volk beleefd als een aanslag op hun eigen waardigheid. Het onrecht en de verdrukking hebben de vastberadenheid van de Koerden niet weten aan te tasten. De grote bijeenkomst vandaag is daarvan een bewijs. De vrede vraagt geen militaire oplossing, maar een politieke. De mogelijkheid bestaat. Turken en Koerden kunnen er maar samen wel bij varen.

 

Top

Een dialoog in de luchthaven

Ik sta klaar om naar Duitsland te vertrekken. Aan het loket controleert een jonge hostess mijn boeking. Plots kijkt ze me aan en vraagt: "Mag ik u mijn persoonlijke situatie voorleggen? Ik ben katholiek en zou in de kerk willen trouwen. Maar mijn vriend is niet gedoopt. Ik heb horen zeggen dat een kerkelijk huwelijk niet mogelijk is als hij niet gedoopt is. Wij weten niet wat we gaan doen."

Uw vriend moet zich niet laten dopen. Dat is geen voorwaarde voor een huwelijk in de kerk.
Echt? Zal men hem niet verplichten zich te laten dopen?
Natuurlijk niet. Men zal hem eerbiedigen. Een kerkelijk huwelijk voltrekt zich in een klimaat van vrijheid. Van iemand die het katholiek geloof niet deelt respecteert men de persoonlijke overtuiging.
Dat is magnifiek. Hij zal heel blij zijn als ik hem dat vanavond ga zeggen. Ik wens u beiden veel geluk."

Het vliegtuig heeft weer eens vertraging, veel vertraging. Kans voor een praatje met een jonge hostess die daar alleen staat aan een loket. Zij is een Tunesische, gehuwd met een Tunesiër. Op zeker ogenblik gaat het gesprek over de vreemdelingen-zonder-papieren. Ik sta perplex als ik haar standpunt hoor: "Ik vind dat er te veel vreemdelingen zijn in Frankrijk. Ze zouden naar hun land moeten terugkeren." - "Hoezo? U, die uit Tunesië komt, en gehuwd met een Tunesiër, zegt zoiets? Wat u in Frankrijk gelukt is, zou aan anderen moeten ontzegd worden? Frankrijk is een rijk land. Er kunnen hier best nog méér vreemdelingen komen. Ik ben verwonderd dat u niet solidair bent met de mensen-zonder-papieren." Ze weet duidelijk niet goed waar ze het heeft en antwoordt: "Het gebeurt niet veel dat ik iemand uit Frankrijk op die manier hoor spreken. U heeft ongetwijfeld gelijk."

Top


Partenia

De brief

Notities

Catechismus

Terugblik

Link

email

 

Archiv :

 


Top



PS: Partenia in cijfers - 1998

Totaal aantal pagina's op het Internet - in zeven talen: 66 430
Totaal aantal bezoekers op het Internet in 1998: 114 000
Toename van het aantal bezoekers in 1998: 22.000
Gemiddeld aantal bezoekers per maand: 9 500
Aantal e-mails voor bisschop Gaillot in 1998: 2.500
Aantal e-mails op het adres van de Webmaster van Partenia in 1998: 1 460
Actieve deelnemers aan het Forum tussen 1 oktober en 31 december 1998: 393
 

 Top