In het land van de Katharen
Enkele christenen hebben het initiatief genomen om mij uit te nodigen voor een ontmoeting met hen, om te luisteren, te delen, te vieren. Ik kom gaarne naar deze streek, die zo'n bewogen geschiedenis van verzet tegen machthebbers heeft gekend.
Heel snel ontdek ik dat deze christenen door de Kerk hebben geleden. Ze hebben zich daarom van haar gedistancieerd, maar haar nooit verlaten. Door het lijden zijn ze op geestelijk gebied rijper geworden. Innerlijk verheug ik mij hierom. Hun geloof in Christus is persoonlijker geworden, bewuster.
Ze weten dat ze tot vrijheid geroepen zijn. De boodschap van het evangelie doet hen verlangen zichzelf te zijn. Jezus is in hun leven aanzet geworden tot meer menselijkheid. Ze hebben zijn woorden als zaad in zich opgenomen, en dat zaad is beginnen ontkiemen.
Ik dank God voor deze ontwikkeling. De Kerk beleeft de moeilijkheden
en de vreugden van een geboorte. Dankzij christenen zoals zij ontdekt de
Kerk opnieuw waartoe ze bestemd is: om op te roepen tot vrijheid, om leven
te zaaien, om menselijkheid te doen groeien.
Red de vallei van de Aspe
Wat een verrukkelijk zicht, deze vallei in het hartje van de westerse Pyreneeën. Een merkwaardige broedplaats van leven. Tot hiertoe heeft de natuur het hier volledig voor het zeggen. Al tien jaar lang strijden we dat dit zo mag blijven. Nu ben ik opnieuw naar hier gekomen voor een bijeenkomst van de laatste kans. We willen beletten dat deze vallei door de aanleg van een internationale snelweg een camionkoker wordt.
Na de ramp in de tunnel van de Mont Blanc is de wind gekeerd. Velen vragen dat men zo vlug mogelijk de spoorlijn, die aan de Franse kant al dertig jaar buiten gebruik is, weer in orde brengt. Maar de economie blijft de plak zwaaien. Net als overal elders telt hier alleen de rentabiliteit.
Zullen diegenen die de beslissing nemen eens te meer dezelfden zijn die er het meeste profijt uit zullen halen, en dit in naam van de allerheiligste economie?
Het treft me hoeveel jongeren op dit initiatief zijn afgekomen. Ze zijn van zowat overal opgedaagd. Ze voelen zich echt betrokken bij deze strijd, die zo symbolisch is voor het einde van deze eeuw.
We vormen een lange mensenketen die zich in het hart van de vallei over meerdere kilometers uitstrekt. Op deze plaats hebben meer dan 3000 personen, Fransen en buitenlanders, gronden in gemeenschappelijke eigendom aangekocht, met de bedoeling de komst van de snelweg te verhinderen.
Ik was vergeten dat ik zelf één van die mede-eigenaars was. Wat een blijde verrassing!