MARSEILLE. FAMILIES OP STRAAT GEZET.
- Ik neem de trein, samen met professor Schwartzenberg en de voorzitter
van de DAL (Droit Au Logement - Recht op Wonen). Het is aangenaam reizen
in hun gezelschap! Voor de tweede keer in een week tijd gaan we naar Marseille.
- Enkele families hebben in het centrum van de stad een leegstaand pand ingenomen. Ordehandhavers hebben hen op een avond met geweld buitengezet, zonder dat voor hen een andere woonplaats was voorzien. Die gezinnen wisten dus niet waar naartoe. De DAL van Marseille dient een klacht in.
- Er vindt een bijeenkomst plaats in het betoverend kader van de oude haven.
- Heel veel volk is er niet. 't Is vakantie, paaszaterdag! De families waar het om gaat zijn blij met onze aanwezigheid. Ze geven de strijd niet op, ze zullen blijven vechten. Als alles gezegd is wat gezegd moet worden, stappen we op naar het stadhuis en vragen er gehoord te worden. Onderweg blijven
- mensen staan kijken naar de slogans op onze spandoeken 'Recht op wonen voor iedereen', 'Niemand kan op straat worden gezet als hij niet weet waar naartoe.'
- Enkele families hebben in het centrum van de stad een leegstaand pand ingenomen. Ordehandhavers hebben hen op een avond met geweld buitengezet, zonder dat voor hen een andere woonplaats was voorzien. Die gezinnen wisten dus niet waar naartoe. De DAL van Marseille dient een klacht in.
STRAATSBURG. VREDESMARS.
- De vredesbeweging waarvan ik sinds jaren lid ben, organiseert een bijeenkomst
vlak voor de gebouwen van het Europese Unie. Heel wat jonge Duitsers zijn
er met hun spandoeken: 'Oorlog: een misdaad tegen de mensheid', 'Stop de
luchtbombardementen', 'De NAVO met zijn bombardementen:
- geen oplossing'. Ik krijg de gelegenheid om voor de media mijn mening weer te geven. Ik ben ervan overtuigd dat de oorlog tot mislukken gedoemd is.
- Meerdere sprekers nemen het woord. Daarna houden wij een lange optocht door de straten van Straatsburg. Een vredesmars op Paaszondag!
- geen oplossing'. Ik krijg de gelegenheid om voor de media mijn mening weer te geven. Ik ben ervan overtuigd dat de oorlog tot mislukken gedoemd is.
DJIBOUTI. POLITIEKE GEVANGENEN.
-
- Al 19 maand lang worden in Djibouti een 40-tal politieke gevangenen in onmenselijke omstandigheden vastgehouden. Twee van hen zijn reeds gestorven. Acht anderen zijn er slecht aan toe. Ze besluiten allen samen uit protest een hongerstaking te beginnen. Anderen, die naar België en
- Frankrijk zijn uitgeweken, besluiten mee te doen uit solidariteit met hun landgenoten.
- Ik breng hen een bezoek in Bagnolet, een voorstad van Parijs. In een bescheiden lokaal maak ik kennis met Aicha, hun woordvoerster. Wat een persoonlijkheid! In de media staat ze bekend als 'de leeuwin van Djibouti', 'de weerspannige'. Zo iemand kan men niet meer vergeten! Daarna ontmoet ik
- de hongerstakers. Ze vormen een echte familie, ik steun hen in hun strijd. Aicha eist de vrijlating van de politieke gevangenen. Ze klaagt Frankrijks onvoorwaardelijke steun aan het ondemocratische bewind van Djibouti aan.
- Al 19 maand lang worden in Djibouti een 40-tal politieke gevangenen in onmenselijke omstandigheden vastgehouden. Twee van hen zijn reeds gestorven. Acht anderen zijn er slecht aan toe. Ze besluiten allen samen uit protest een hongerstaking te beginnen. Anderen, die naar België en
PHILADELPHIA. VERDEDIGING VAN MUMIA ABU JAMAL
- Op een persconferentie in een Parijs café wordt ons vertrek
naar Philadelphia toegelicht, en waarom wij de verdediging van Mumia op
ons nemen. Ook Daniëlle Mitterand is aanwezig. Ze zal met ons meereizen.
Mumia is een moedig journalist die al 17 jaar onschuldig pleit. Op dit
moment
- bevindt hij zich in de 'doodsgangen', waar hij op zijn executie wacht. Hij werd in 1981 aangehouden, toen hij zijn broer te hulp kwam, die door de politie aangevallen werd. Men beschuldigt hem van moord op een politieagent. In 1982 wordt hij ter dood veroordeeld, na een oneerlijk proces. In werkelijkheid werd Mumia veroordeeld omwille van zijn politieke banden met de Black Panthers in 1970. De politie en het gerecht van Philadelphia hebben de man, die men nog altijd 'de stem van de stemlozen' noemt, voorgoed het zwijgen willen opleggen.
- Op 24 april, zijn 45e verjaardag, zal een protestmeeting gehouden worden om een nieuw proces te eisen, en meteen de afschaffing van de doodstraf. Ik zal er deel uitmaken van een afvaardiging van 60 Franse activisten voor de rechten van de mens.
- bevindt hij zich in de 'doodsgangen', waar hij op zijn executie wacht. Hij werd in 1981 aangehouden, toen hij zijn broer te hulp kwam, die door de politie aangevallen werd. Men beschuldigt hem van moord op een politieagent. In 1982 wordt hij ter dood veroordeeld, na een oneerlijk proces. In werkelijkheid werd Mumia veroordeeld omwille van zijn politieke banden met de Black Panthers in 1970. De politie en het gerecht van Philadelphia hebben de man, die men nog altijd 'de stem van de stemlozen' noemt, voorgoed het zwijgen willen opleggen.
- STILLE SOLIDARITEITSMARS.
- In een Parijse volkswijk is een jonge man gestorven bij een optreden van de politie: Souleymane, 21 jaar oud. Zijn familie en alle verenigingen van de wijk werken samen om de ware toedracht rond de dood van Souleymane te achterhalen en om te verhinderen dat men de zaak in de doofpot zou stoppen.
- Ik ben onder de indruk van die stille mars. Een stilte die zoveel zegt! Een waardige menigte. Jongeren delen een manifest uit: "Stop het geweld". Het initiatief wordt goed onthaald in de voorsteden. De jongeren zijn het racisme beu, het geweld, de angst. Ze willen die dodelijke logica omkeren.
- Gelukkig dat zijzelf het initiatief nemen - wie zou het anders kunnen doen? Reden om te hopen!
- STILLE SOLIDARITEITSMARS.