DE KWESTIE VAN HET PLAGIAAT Kort na het verschijnen van je laatste boek, "La dernièretentation du diable" (letterlijk: "De laatste bekoring van deduivel"), werd je ervan beschuldigd plagiaat te hebben gepleegd tennadele van een universitair uit Lyon. Wat is er precies aan de hand? De directeur van Editions N° 1 heeft me voorgesteld om een boek tepubliceren over de plaats van de duivel in de samenleving en over de rolvan satanische sekten. Hij vroeg mij om over dit onderwerp de stem te latenklinken van iemand uit de Kerk. Er zouden een aantal documentalisten temijner beschikking staan. "Om dit werk tot stand te brengen heb ik me laten omringen dooreen team dat mij in staat stelde heel deze wereld van de duivel, die mijonbekend was, aan te snijden. Het maken van dit boek heeft ons sterk geraakten met ontzetting vervuld. We zijn vertrokken vanuit een gemeenschappelijkeverontwaardiging bij de grafschennis in Carpentras" Zo staat het letterlijkin het eerste hoofdstuk van mijn boek, blz. 17. Maar een oneerlijke medewerkerheeft mij een bijdrage bezorgd die niet van hem was en heeft op die maniermisbruik gemaakt van mijn vertrouwen. Het was gewoon plagiaat. Welke schikkingen heb je getroffen? Ik ben ingegaan op alle interviews die me werden gevraagd en ik heb uitgelegdwat er gebeurd is. Ik heb ook onmiddellijk gekozen voor een radicale oplossing:het boek uit de handel terugtrekken, zodat de zaken klaar en duidelijk zijnvoor de publieke opinie. Kun je iets meer zeggen over je boeken? Er zijn boeken die ik persoonlijk geschreven heb, van a tot z. Dat ishet gemakkelijkste voor mij. Daartoe behoort o.a. "Foi sans frontières"("Geloof zonder grenzen", niet vertaald in het Nederlands), deneerslag van een retraite die ik gegeven heb bij priesters in Algerije. Dan zijn er boeken die tot stand gekomen zijn met een interviewer. Datis al wat moeilijker als die persoon in kwestie mij vooraf onbekend is.Daartoe behoort het boek "Je prends la liberté (in het Nederlandsvertaald met als titel "Ik ben zo vrij" ). De journalist zetteme bij momenten op onvoorziene sporen en sneed onderwerpen aan die mij nietecht interesseerden. En dan zijn er tenslotte nog boeken die in teamverband worden gemaakt.Dat zijn de moeilijkste voor mij. Dat was ook zo bij "La dernièretentation du diable". Ik heb de drukker om uitstel moeten vragen, omdathet werk me niet voldeed. Het is niet gemakkelijk om een werk tot standte brengen met mensen die erg verschillend zijn van gevoeligheid en stijl. Een vraag op de man af: wat doe je met de auteursrechten van je boeken? Die stort ik telkens integraal op de rekeningen van de verenigingen diede rechten van de mens verdedigen en van Partenia. Als je terugblikt, wat denk je van deze affaire? Men kan een boek uit de handel terugnemen, maar een gesproken woord kanmen niet tegenhouden. Als dit laatste op een hindernis stoot, kaatst hetterug, baant zich een weg, wekt weer andere woorden. Deze gebeurtenis heeftmij de gelegenheid geboden om getuige te zijn van onverwachte en sterkeuitspraken. Breder gezien, dit plagiaat stelt openlijk de rol van de uitgevers terdiscussie. Zij doen vandaag de dag steeds meer een beroep op medewerkersdie de tijd niet hebben om echt onderzoekswerk te verrichten. Maar het is duidelijk dat deze zaak mijn persoon en de boeken die ikgeschreven heb in diskrediet brengt. Toch zal deze episode mij niet belettenom verder te gaan. Een nieuw boek is in voorbereiding. En ook onder ditboek zal ik zonder vrees mijn naam zetten. (onderhoud, genoteerd door de redactie van Partenia) Jacques Gaillot |