Notities Onderweg: Februari 1999

 

In de Begijnhofkerk

Een nieuw kleedje voor Partenia

Archiv

Bibliographie

Vier kaarsen in Straatsburg

Persconferentie

 

Partenia in cijfers




Partenia

De brief

Notities

Catechismus

Terugblik

Link

email

 

 

VIER KAARSEN IN STRAATSBURG

 

De groep Partenia van Straatsburg had mij gevraagd om op 13 januari bij hen te zijn om de vier kaarsen uit te blazen, vier jaar na mijn afzetting als bisschop van Evreux. Die verjaardag bracht veel mensen bijeen. Het was een hartelijke avond, met gemotiveerde toehoorders. Onder hen ook Koerden-zonder-papieren en werklozen. En mensen die heel ver staan van de Kerk.

De verantwoordelijke van de groep, een Jood, nam het woord. Dan volgden een moslim en een priester. Zij zetten de toon voor die avond: het was geen bijeenkomst van oud-strijders, maar een ontmoeting van mensen die nù strijden tegen uitsluiting.

Ze zijn al vier jaar samen op weg. Ik vind het fantastisch, hun verzet tegen het vergeten en hun strijd tegen het onrecht.
Vaak hoor ik van mensen die ik ontmoet de klacht: "We zien u niet meer op de televisie. We horen u niet meer op de radio." Zij vragen dat ik opnieuw mijn plaats inneem in de media. Om mijn plaats in de Kerk maken zij zich geen zorgen.

Top

 
 

 

IN DE BEGIJNHOFKERK

 
Na een studiedag, ingericht door PAVES ("Voor een ander gezicht van de Kerk en van de maatschappij"), ga ik graag in op het voorstel om de mensen-zonder-papieren te bezoeken die in Brussel al twee maand lang de Begijnhofkerk bezetten. Het is donker, het regent. In het portaal gis ik de gezichten van de mensen-zonder-papieren die op mij wachten. Het is alsof wij elkaar al lang kennen. We zijn als bevriende medeplichtigen die elkaar terugzien.
De vreugde om onze ontmoeting is zo groot, dat als vanzelf een lied begint te klinken. De Afrikaanse vrouwen zingen luid en wiegen heen en weer. De mannen blijven niet lang achter en één van hen slaat de maat. Ik denk aan het Magnificat dat aan het hart van Maria ontsprong bij de ontmoeting met haar nicht Elisabeth.

In het kerkkoor neemt een groep christenen plaats rond een grote tafel om er de maaltijd van Jezus te vieren. Ze gevende vredeswens door. De priester verlaat de tafel om ook mij de vrede te wensen en me uit te nodigen tot de communie. Wat een moment van geluk en van licht! Ik ga weer weg van de tafel van de eucharistie, terug bij de vreemdelingen. Ik ga niet weg van God. Als ik naar de Koerden, naar de Marokkanen, naar de Congolezen ga, dan weet ik dat God bij hen is.

 

Top

 

PERSCONFERENTIE

 

Basken organiseren een persconferentie in de zetel van De Mensenrechten in Parijs. Het gaat om een oude eis, waarop men al jaren weigert in te gaan: de Baskische politieke gevangenen willen gevangenissen die dichter bij hun woonplaats gelegen zijn.

Bayonne ligt op 800 km van Parijs. Dat is dezelfde afstand die de advocaten, de familieleden en vrienden van de gevangenen moeten afleggen om hen een bezoek te brengen. Die families moeten dus veel geld uitgeven als ze de band met hun naastbestaanden levend willen houden. Daarbij komt nog dat vele bejaarde familieleden van de gevangenen zo'n lange reis moeilijk verdragen. En voor de advocaten van de balie van Bayonne is het ook niet eenvoudig om op een behoorlijke manier de verdediging van hun cliënt te verzekeren. Een dergelijke toestand is in strijd met meerdere Franse, Europese en internationale bepalingen.

De Spaanse pers en televisie zijn goed vertegenwoordigd. Ik neem nog eens het woord om die antiterroristische wetgeving en die onaanvaardbare praktijken aan te klagen. Op het moment dat er in Baskenland een kleine kans op vrede bestaat, zou het dichterbijbrengen van de politieke gevangenen een positief signaal kunnen zijn ten gunste van de vrede. Een onrechtvaardige situatie mag nooit een vredesvoorwaarde worden.

 

Top

 



EEN NIEUW KLEEDJE VOOR PARTENIA

 

Op een ochtend in de winter neemt Partenia 2000 zijn intrek in een oud gebouw dat twee jaar geleden door een aantal verenigingen werd gekraakt. Ze doopten het om tot 'Maison des Ensembles' (Huis van de verenigingen'). Het gebouw bevindt zich in een volkse buurt van Parijs, beroemd om zijn markt.

Wie op de binnenkoer komt, ziet een breed spandoek met een citaat van Victor Hugo: "Jullie willen hulp voor mensen in miserie. Ik wil dat de miserie verdwijnt."

Daarmee is de toon gezet. Partenia krijgt een ruimte op de tweede verdieping. Ze is niet groot. Enkele jongeren-zonder-papieren zijn dadelijk bereid om te helpen. Opgewekt brengen ze het materiaal naar boven. In een minimum van tijd staat alles overhoop. Ik besef dat die wanorde met een geboorte te maken heeft. Je proeft iets van een nieuw begin - al vlug worden nieuwe contacten gelegd. Op alle gezichten staat vreugde te lezen. Het wordt nog drukker als de mensen van al die verenigingen allemaal 'de nieuwe kleine' komen bezoeken, en hem een goede start komen wensen. Maar in hun welkomstwoord meen ik iets als een verwijt te horen: "Waarom hebben jullie zo lang gewacht om bij ons te komen? Jullie plaats was hiér!" Hier zal Partenia 2000 ongetwijfeld zijn ware bestemming vinden.




Jacques Gaillot


Top


Partenia

De brief

Notities

Catechismus

Terugblik

Link

email

 

Archiv :

 


Top



PS: Partenia in cijfers - 1998

 

Totaal aantal pagina's op het Internet - in zeven talen: 66 430

Totaal aantal bezoekers op het Internet in 1998: 114 000

Toename van het aantal bezoekers in 1998: 22.000

Gemiddeld aantal bezoekers per maand: 9 500

Aantal e-mails voor bisschop Gaillot in 1998: 2.500

Aantal e-mails op het adres van de Webmaster van Partenia in 1998: 1 460

Actieve deelnemers aan het Forum tussen 1 oktober en 31 december 1998: 393

 

Top