Rendez-vous van zon en maan
- De totale zonsverduistering van 11 augustus is een bijzondere gebeurtenis.
- Bron van enthousiasme, voedsel voor de gekste dromen, maar ook broedplaats voor ongecontroleerde angsten. Men kondigt catastrofes aan in Parijs.
- Sommigen sporen me dus aan om op die dag de stad zeker te ontvluchten!
- Bron van enthousiasme, voedsel voor de gekste dromen, maar ook broedplaats voor ongecontroleerde angsten. Men kondigt catastrofes aan in Parijs.
Een dergelijke volledige zonsverduistering komt slechts opnieuw voor in 2081. Maar het is een fenomeen dat zich afspeelt binnen ons melkwegstelsel - terwijl er miljarden melkwegstelsels zijn, op miljarden lichtjaren van elkaar verwijderd. Het licht van onze zon - in feite een ster tussen miljarden andere sterren - heeft slechts acht minuten vandoen om tot ons te komen.
De vooruitgang van de wetenschap heeft ons een heel andere kijk op het heelal gegeven. En daarmee kregen we ook een andere kijk op onszelf, de mens. We staan niet langer in het middelpunt van het heelal. Er is geen reden meer om onszelf op een voetstuk te plaatsen. Onze heerschappij is een illusie.
Heel bescheiden leren we onze plaats innemen in de immense evolutie van de kosmos. De mens heeft een heel lange voorgeschiedenis achter zich. Hij is verbonden met het hele universum. Alles heeft met alles te maken. De mens is er een deeltje van. Hij wordt zich bewust van zijn band met alle levende wezens. Hij wordt uitgenodigd om in eenvoud en harmonie zijn plaats te vinden tussen sterren, planten en dieren. Hij is 'van deze aarde'. Een zoon van de kosmos.
De laatste zonsverduistering van deze eeuw is een gelegenheid om het Zonnelied weer naar boven te halen, het Loflied van de Schepping dat Franciscus aan het einde van zijn leven schreef.
De kleine arme man van Assisi wist niets van al de dingen die wij nu weten over het heelal. Maar hij kende zijn plaats binnen het geheel van de schepping, waar alles met alles verbonden is. Hij situeerde zichzelf niet boven de schepping. Met de eenvoud van zijn hart plaatste hij zich op dezelfde hoogte, en besefte dat broederlijke verbondenheid niet alleen voor mensen geldt, maar ook een kosmische dimensie heeft. Hij plaatste de mens weer midden in de kosmos. Op die manier werd hij een universele broeder.
- "Hoogste, alvermogende, goede Heer,
- aan Jou komt de lof toe, de roem, de eer en alle zegening.
- Jou alleen, Hoogste, komen ze toe,
- en geen mensenkind is waardig Jou bij name te noemen.
- Wees geloofd, mijn Heer, met al jouw schepselen,
- vooral mijn heer broeder zon, die de dag maakt,
- en Jij verlicht ons door hem.
- Hij is mooi, stralend, met grote glans.
- Van Jou, Hoogste, is hij het symbool.
- Wees geloofd, mijn Heer,
- voor zuster maan en de sterren:
- aan de hemel heb Jij ze gemaakt,
- klaar, kostbaar en mooi.
- Wees geloofd, mijn Heer, voor broeder wind,
- voor lucht en wolken,
- voor helder weer en àlle weer:
- door hen geef Jij leven aan alle schepselen.
- Wees geloofd, mijn Heer, voor zuster water,
- die heel bruikbaar is, en nederig,
- kostbaar en kuis.
- Wees geloofd, mijn Heer, voor broeder vuur,
- door wie Jij ons licht schenkt in de nacht:
- hij is mooi en speels, robuust en sterk.
- Wees geloofd, mijn Heer, voor zuster onze moeder aarde,
- die ons draagt en voedt:
- zij brengt een veelheid van vruchten voort,
- en kleurige bloemen en groen.
- Wees geloofd, mijn Heer,
- voor hen die vergeven uit liefde voor Jou,
- en ziekte en tegenspoed verduren:
- gelukkig zijn ze, als in vrede staande blijven."
- aan Jou komt de lof toe, de roem, de eer en alle zegening.
