Algerije: de gruwel van de massamoorden
Algerije heeft het geweld nog altijd niet de rug toegekeerd. Elke dag wordtde litanie van de moordpartijen voortgezet. Een echte volkerenmoord. Vrouwen,kinderen, bejaarden worden met bijlen en zwaarden omgebracht. Gruwelijk!
Ik heb zelf twee jaar in Algerije gewoond en met veel pijn leef ik meebij dit drama waaraan maar geen einde komt. Ik deel in de algemene verontwaardiging.Deze slachtpartijen zonder voorgaande doen overal protest oprijzen. De internationalegemeenschap is verplicht haar stilzwijgen te doorbreken. Als ze niet zoutussenbeide komen zou ze het verwijt verdienen geen hulp te hebben gebodenaan een volk in gevaar.
De Algerijnse bevolking weet niet meer voor wie ze bang moet zijn: voordiegenen die geen gezicht hebben en met de bijl in de hand uit hun schuiloordentevoorschijn komen, of voor de militairen die geacht worden beschermingte zullen bieden, maar waarvan men weet hoe weinig gehaast ze zijn om tussenbeidete komen waar gemoord wordt. Zowel de Islamitische groepen als de regeringpassen de strategie van de terreur toe. Het Algerijnse volk rouwt, iederedag, gevangen tussen die twee. Het lijkt wel alsof de leiders het geweldnodig hebben om de maatschappij in stand te houden! Een mens vraagt zichaf waarom de autoriteiten aan de Algerijnen niet de veiligheid garanderendie ze wél noodzakelijk achten voor gas en petroleum!
De internationale gemeenschap oefent druk uit op de Algerijnse machthebbers,eist een onderzoek naar de massamoorden en stuurt een zending met dit doel.
Men weet dat de Algerijnse machthebbers de Islamieten hebben uitgeslotenvan deelname aan het politieke leven. De democratie bestaat er slechts inschijn. De regering zoekt geen andere oplossing dan langs de weg van derepressie, en dat biedt vast en zeker geen uitweg.
Moet de oplossing niet gezocht worden via de politiek? Ligt de oplossingniet in een echte participatie aan het politieke leven van het land? Ondertussengaat het lijden van het Algerijnse volk, dat nochtans zo uitziet naar devrede, gewoon verder.
Jacques Gaillot