De ophanging van Saddam Hoessein, in ergerniswekkende omstandigheden, heeft opnieuw het debat over de doodstraf geopend. Mag men hopen dat ooit de dag komt waarop alle staten de doodstraf afschaffen?
Het is mijn droom. Als hij ooit werkelijkheid wordt, zal dat een feest zijn voor de hele mensenfamilie. Het zal het teken zijn dat de mensheid een beslissende drempel heeft overschreden: het doorbreken van de helse cyclus van wraak en straf. Een mens behoudt zijn waardigheid. Hij is méér dan zijn misdrijf. Hoe kan men vertrouwen schenken aan een rechtspraak die doodt? De ophanging van Saddam Hoessein heeft verontwaardiging gewekt in een groot deel van de internationale gemeenschap.
Meer en meer landen schaffen de doodstraf af. We hebben nog een lange strijd te voeren, in China en Iran, maar ook in de Verenigde Staten.
Het verrassende aftreden van de aartsbisschop van Warschau, beschuldigd van collaboratie met het communistisch regime, zorgt voor onenigheid binnen de Poolse kerk. Een Kerk die door haar verleden wordt ingehaald. Hoe reageert u daarop?
Ik heb altijd met veel lof horen spreken over de deugden van de Poolse Kerk: dynamisch, geëngageerd, moedig, één, erg trouw aan Rome. Een zelfzekere Kerk. Maar nu valt die Kerk van haar voetstuk en worstelt met de waarheid. Een waarheid die haar zal vrij maken. Ondertussen zal de weg die voor haar ligt, zwaar zijn. Een weg die haar diepgaand zal veranderen.
De plechtige hulde die men gebracht heeft aan de ‘Rechtvaardigen’ – de mensen die tijdens de bezetting joden hebben gered – is een hele gebeurtenis geweest. Is het volgens u een gebeurtenis die goede perspectieven biedt voor de toekomst?
Ongetwijfeld. Ik zou nooit hebben durven denken dat zoveel mannen en vrouwen in Frankrijk joden in huis hebben opgenomen, verborgen, gered, met gevaar voor eigen leven! Zij hebben het gedaan omdat zij vonden dat ze dit moesten doen. Uit solidariteit met mensen.
Zoals het staatshoofd heel juist gezegd heeft in het Pantheon:“Wat we moeten zien, in de spiegel dat het gezicht van elk menselijk wezen ons aanreikt, is niet wat hem of haar verschillend maakt, maar wat universeel is in hem of haar”.
