|
|
- Een moedig interview
Ik ben blij dat ik u in deze zomertijd kan laten kennismaken met de uitspraken van Mgr. Puis Ncube, katholiek aartsbisschop van Bulawayo, die F. Py verzamelde in de krant Le Monde van 1 juli 2004. - De regering van Zimbabwe beweert geen behoefte te hebben aan internationale voedselhulp. Wat denkt u daarvan?
Ik ben door het land gereisd en de meeste mensen hebben me gezegd dat ze tegen het einde van de maand augustus niets meer te eten zouden hebben. In sommige streken zullen de voorraden reeds volgende maand (= begin augustus) uitgeput zijn. De regering liegt als ze zegt dat we over voldoende graanvoorraden beschikken. - Waarom zou de regering liegen?
Volgend jaar hebben we wetgevende verkiezingen. Ze voeren op dit ogenblik 300 000 ton maïs in uit Zuid-Afrika, en die ze gaan ze politiek gebruiken. Ze willen de mensen dwingen om voor hen te stemmen, stemmen ruilen voor voedsel. Ze willen de internationale gemeenschap erbuiten houden opdat niemand getuige zou zijn van de verschrikkelijke dingen die ze hier doen.- Welke rol kunnen de Kerken spelen in Zimbabwe?
Ze kunnen de schendingen van de mensenrechten aanklagen. Maar er zijn zoveel intimidaties, het is niet gemakkelijk. Ze pakken mij niet openlijk aan. Ze proberen me alleen in de media in diskrediet te brengen. Ze beweren dat ik verkocht ben, een marionet van Groot-Brittannië en de Verenigde Staten, dat ik de hele dag door lieg. Reeds twee keer zijn mannen van de staatsveiligheid bij mijn moeder, die 88 jaar oud is, langs geweest. Om indruk te maken. En elke keer dat ik voorga in een mis zijn de inlichtingsdiensten in de kerk aanwezig. Een vorm van intimidatie.- Vindt u steun bij de katholieke Kerk van Zimbabwe?
Niet bij de hele kerk. Machthebbers zijn in staat gewetens om te kopen. De Kerk van Zimbabwe is verdeeld tussen hen die de regering steunen en hen die zich ertegen verzetten.- Steunt het Vaticaan u in uw strijd?
Niet direct. Het Vaticaan zou willen dat de bisschoppen van Zimbabwe met één stem spreken, en dat is niet het geval. Ze houden niet erg van bisschoppen die, zoals ik, openlijk spreken. Verleden jaar heeft de paus zich bezorgd getoond over de situatie van de mensenrechten, over de democratie en het respect voor de wetten. En hij heeft een sterke boodschap gericht tot president Mugabe.- Zijn er nog onderhandelingen mogelijk tussen de regering en de oppositie?
De regering wil niet weten van onderhandelingen, ze wil de macht. Er is geen enkele discussie meer geweest met de oppositie sinds juni 2003.- Groot-Brittannië uit felle kritiek op M. Mugabe, Zuid-Afrika is geneigd tot een 'discrete diplomatie'. Welke vorm van diplomatie kan efficiënt zijn?
Geen enkele. Alle chefs van de Afrikaanse staten staan aan de kant van Mugabe. Ze vormen een club en steunen elkaar. Ze doen nooit iets. - Er was Rwanda, ze hebben niets gedaan. Er waren miljoenen doden in de Democratische Republiek Congo, ze hebben niets gedaan. Er zijn duizenden ontheemden in Darfour (in het westen van Soedan), ze doen niets. Ze zijn er alleen om elkaar te helpen en spotten met het lijden van het volk. Het enige wat hen interesseert, is de macht. Ik zie geen enkele vorm van diplomatie die efficiënt zou kunnen zijn. Velen hebben Mugabe benaderd: kerkmensen, niet-gouvernementele organisaties, ambassadeurs, de Verenigde Naties. Hij spot ermee.
- Hoe kan Zimbabwe uit de crisis geraken?
(zucht) Zolang Mugabe aan de macht is zie ik eerlijk gezegd geen uitweg. Zelfs in de schoot van zijn regering zitten alleen mensen die "Ja! Ja! Ja!" knikken bij al wat hij zegt. In de schoot van de ZANU PF (Nationale Afrikaanse Unie van Zimbabwe - patriottisch front, de partij die aan de macht is) heeft niemand de moed om te spreken. Men zegt soms dat de ZANU verdeeld is, maar Mugabe is de ZANU. Zonder hem bestaat er geen ZANU.- De regering beschuldigt u ervan de steun te verlenen aan de oppositiepartij, de Beweging voor democratische Hervormingen (MDC)?
Iedereen die zich tegen hen verzet wordt beschouwd als een verwante van de MDC. Ze zouden willen dat we allen jaknikkers zijn. Maar ik kan niet zwijgen als ik het lijden zie waaronder mijn land gebukt gaat. Ze weten dat wat ze in Zimbabwe doen, duivels is, maar ze zullen het nooit toegeven.
