Als we de bijbel openslaan: Januari 2002
	Een boevenhistorie (Lucas 23,39 en volgende)

		Een beetje humor bij het begin van een nieuw jaar. We ontlenen brede uittreksels aan een tekst verschenen in het tijdschrift Jonas   Een boevenhistorie (Lucas 23, 39 en volgende)  Er is diegene die men "de goede moordenaar'" noemt. Wat hem betreft is de toekomst veilig. Zijn woorden van bekering en berouw samen met de belijdenis van zijn geloof in Jezus zorgen ervoor dat hij met hem, zonder te moeten wachten, het paradijs binnengaat, dit wil zeggen, het Huis van de Vader. Maar, als Jezus belooft, zich ertoe verbindt, hem met zich mee te nemen, dan staat daar een woord, een enkel woord, dat zoals andere woorden van hem, zich tot de hele mensheid richt: "Ik zeg het je, vandaag nog zul je met mij…" Dit " vandaag nog" leert ons dat er geen oponthoud is tussen het moment van vertrek uit deze wereld en de intrede in het Huis van de Vader. Er is geen zuiveringsstation - en wie komt meer in aanmerking voor een zuivering dan een bandiet? . Alsof het nodig zou zijn verlengingen te organiseren om het heil dat de Verlosser op aarde heeft gebracht, te vervolledigen en te voltooien….   Voor twee van hen is het probleem dus opgelost: voor Jezus en voor de "goede". Hoe zit het met de derde, degene die we de "slechte" noemen? Ikzelf stel vast dat Jezus de "goede" in bescherming neemt, en van de andere niets zegt. En het is menselijke wijsheid die ons leert: "Wie niets zegt, stemt in…" Jezus ontfermt zich dus ook over deze arme sukkelaar die lijdt, net als hij, en die in zekere zin zijn hulp inroept. Als we van dichterbij kijken, dan zien we dat hij ook zijn geloof in Jezus belijdt: "Ben jij de Messias niet…?".  Kan men het hem verwijten? Hoeveel anderen hebben zich ook niet tot Jezus gericht: "Als je wil, dan kun je me genezen…" - en ze werden niet behandeld als slechteriken! Het is dus goed recht te doen aan deze arme drommel. Bovendien, die eerste twee konden hem toch niet in de steek laten? Logischerwijze moesten ze, in naam van de solidariteit "onder collega's", onder één hoedje spelen en hem meenemen. Er zijn waarheden die waarheden blijven, wat het ook mag kosten. Zoals: "Geen twee zonder drie", en nog: "Wij gaan allen, allen naar de hemel…!" Krachtens dit alles houdt Jezus, als hij het Paradijs binnengaat, met zijn rechterhand de linkerhand van de "goede moordenaar" vast, en met zijn linkerhand de rechterhand van "de andere moordenaar". Tot de Vader, die op hen wacht, en die hen van ver ziet komen (ik heb hetzelfde nog ergens gelezen…!), zegt Jezus: "Vader, dit zijn de twee eersten die ik heb kunnen redden…" En de Vader antwoordt hem: "Goede en getrouwe dienaar, kom zitten aan mijn rechterhand". En zo komt het dat wij sindsdien zingen en belijden: "Ik geloof in Jezus Christus… die zit aan de rechterhand van God".