|
|
- Drie vragen aan het adres
van Jacques Gaillot
- Is de dood van Zarkaoui (de leider van Al Quaida in Irak) volgens u een overwinning voor de Amerikaanse politiek tegen het terrorisme?
- Onbetwistbaar. Het is een politiek succes voor de Amerikaanse regering. Zarkaoui was vijand nummer één. Maar is hij niet de winnaar uiteindelijk? Deze strijder voor Allah is geslaagd in de strijd die hij wilde voeren in Irak tegen de Amerikanen en de sjiieten. Bin Laden heeft beaamd dat hij de leider was van zijn operaties in Irak en de VS heeft op zijn hoofd een prijs van 25 miljoen dollar gezet. Als dat geen bevestiging is!
- De uitschakeling van Zarkaoui heeft het geweld niet doen stoppen. Zijn opvolger en de aanhangers van de radicale islam zetten de strijd voort. Hun lijfboek is de haat tegen het westen.
Om de antiwesterse propaganda buiten werking te stellen zou men tekens moeten stellen: de gevangenis op Guantanamo sluiten, de Amerikaanse troepen terugtrekken uit Irak. - Wat denkt u van het Amerikaanse voorstel om rechtstreeks met Iran de discussie over het nucleaire dossier aan te gaan?
Dat is een blijde verrassing. De plotse ommekeer van Washington bewijst dat onderhandelingen mogelijk zijn, ook na 26 jaren zonder diplomatieke relaties. Deze Amerikaanse tussenkomst verandert de situatie. Het is geen beleefdheidspolitiek. Iran mag als land niet geïsoleerd blijven. Het heeft er alle belang bij de dialoog opnieuw aan te knopen. Voor zijn handel is het nodig dat de Amerikaanse sancties opgeheven worden. Dialogeren en onderhandelen zijn belangrijker dan macht uitoefenen en dreigen. Is het niet in het belang van de bevolking als men kansen wil geven aan de vrede? Kijk naar het voetbal in Duitsland, nu met de wereldbeker: dan weet je toch dat de volkeren van deze aarde gemaakt zijn om elkaar te ontmoeten, om met elkaar uit te wisselen en te delen? 
- Wat roept het bij u op, nu u ziet dat het een vrouw is (Ségolène Royal) die voor links de peilingen voor het presidentschap domineert?
- Het woord 'overheersen' trekt me niet aan. Het drukt het geweld uit dat men op anderen uitoefent, de macht die men op hen laat wegen. Er bestaat geen hiërarchie tussen de mensen. Het feit dat het een vrouw is die een zeer grote voorsprong heeft op de kandidaten van links - politici die alle knepen van het vak kennen - kan ik best wel hebben. Het is een culturele wissel die gewoonten en zienswijzen aan het wankelen brengt.
Ségolène Royal zou me geïnspireerd hebben als ze zich duidelijk had uitgesproken tegen de nieuwe immigratiewet en de onmenselijkheid had aangeklaagd van de maatregelen met betrekking tot de schoolgaande kinderen zonder papieren, die met uitwijzing bedreigd worden.
(vragen: Robert Galzi)
