|
|
- Drie vragen aan het adres
van Jacques Gaillot
- De Franse regering wordt vandaag door elkaar geschud door de affaire Clearstream. Wat denkt u van dit dossier?
- Ik denk aan de drenkelingen op een doek van Géricault, 'Het vlot van de Medusa' (Louvre) of aan de acteurs in een slechte politiefilm.
De president van de republiek, de eerste minister, de ministers van binnenlandse zaken en van defensie staan in het oog van de storm. Het is een staatszaak. We zien plots open en bloot de rivaliteit van de leiders in de strijd om de macht. Wie wil winnen moet de ander uitschakelen. Alle slagen zijn toegelaten. - Als burgers begrijpen we niet alle gevolgen van deze erg kwalijke zaak. Opnieuw komt aan het licht dat sommige politieke verantwoordelijken niet de belangen van het volk dienen, maar hun persoonlijke ambitie.
We zien een regering die voortdurend afgekeurd wordt - zowel op straat als bij verkiezingen - maar toch aan de macht blijft, ook al is ze het vertrouwen van de burgers kwijt. Terwijl er in Frankrijk en in de hele wereld zoveel prangende kwesties zijn die dringend vragen om een sterk woord en een vastberaden engagement vanwege ons land! 
- Ondertussen duikt Ségolène Royal overal op in de peilingen. De New York Times heeft pas 6 pagina's aan haar gewijd onder de titel: "De eerste vrouw die in Frankrijk voor het presidentschap in aanmerking komt". Hoe analyseert u deze plotse populariteit?
- Ségolène Royal komt op het goede moment. De vrouwen hebben de wind in de zeilen. Het is de eerste keer dat vrouwen toegang krijgen tot de hoogste verantwoordelijkheden in hun land, zowel in Latijns Amerika als in Afrika, en dicht bij ons, in Duitsland.
- Het is een teken van de tijd. In Frankrijk willen we, zoals elders, verandering zien. Liever dan oude rotten uit de politiek op te vissen verkiezen we ons naar een vrouw te keren. Zij staat voor 'het nieuwe'. Zouden de vrouwen - die het leven schenken - niet meer eerbied hebben voor het leven en het milieu dan de mannen?
- In Bolivië heeft Evo Morales beslist het gas en de petroleum te nationaliseren, zonder het advies te vragen van de exploiterende buitenlandse maatschappijen en met het risico de internationale investeerders op de vlucht te jagen. Hoe beoordeelt u deze beslissing?
- De Boliviaanse president had gewaarschuwd tijdens zijn verkiezingscampagne: hij zou de aanval inzetten tegen de grote petroleumgroepen die al decennia lang de natuurlijke rijkdommen van Bolivië stelen, in het bijzonder gas en olie. Hij heeft woord gehouden. Het nationalisatiedecreet plaatst de gasvindplaatsen onder de controle van de nationale gasmaatschappij van Bolivië.
Zesentwintig buitenlandse maatschappijen, waaronder Total (Frankrijk) hebben een vestiging in Bolivië, dat na Venezuela de tweede grootste gasreserves van Latijns Amerika bergt. 
- De oliemaatschappijen hebben nu zes maanden de tijd om nieuwe contracten te tekenen. Op dit ogenblik hebben ze allemaal de wens geuit om in het land te blijven.
Dit nationalisatiedecreet zou de staatsinkomsten uit gas moeten verdubbelen. Het is een historische ommezwaai. Als de president slaagt blijft, rest nog de vraag of de Boliviaanse bevolking van de nationalisaties zal genieten om uit de miserie te geraken.
(vragen: Robert Galzi)
