|
|
- Drie vragen aan het adres
van Jacques Gaillot
- Partenia, 10 jaar reeds preekt u in een virtueel bisdom… Als u de balans opmaakt?
- Op 13 januari 1996 schreef ik mijn
eerste brief op de website van Partenia:
- "Het is mijn droom op Internet te komen. Het is de droom van een jongen die langs het strand loopt, kijkend naar de oceaan. Hij voelt zich alleen en klein tegenover de oneindigheid van de oceaan.
- En plots groeit in hem het verlangen in contact te komen met al de volkeren van de aarde die op die andere oevers wonen.
- Ook op het internet komen is een avontuur. Een mooi avontuur waartoe ik de kans krijg. Ik waag het erop me te laten verwelkomen door zovele mannen en vrouwen van wie ik het gezicht niet ken. Partenia roept het beeld op van die ongekende en verre landen. Partenia opent een vrije ruimte waar men elkaar kan ontmoeten en met elkaar kan praten zoals op openbare pleinen."
10 jaar lang al bestaat deze website. Hij is gegroeid, veranderd, en wordt dank zij de inzet van bewonderenswaardige vrijwilligers in 7 talen vertaald. - Wat stel ik vast?
- dat er een wereld tot stand komt waarin grenzen overschreden worden: nationale grenzen, culturele, spirituele, functionele… - dat men, als men kiest voor de diversiteit, het honderdvoudige terugkrijgt. - dat de hiërarchische orde onder de mensen vervaagt; dat de afstand tussen hen die de beslissingen nemen en hen die het uitvoerende werk doen vermindert. - Hoe beoordeelt u uw relaties met het instituut (de Kerk) in die tien jaren, en heeft u het gevoeld dat uw relatie met Rome aan het verbeteren is?
Voor Rome is de zaak Gaillot afgehandeld. De krachten van de vergetelheid zijn dus aan het werk en de relaties zijn praktisch onbestaande. De Romeinse weersverachtingen beloven geen beterschap. - Wat de Franse bisschoppen betreft: er is een opklaring geweest in het jaar 2000 met de tussenkomst van de voorzitter van de bisschoppenconferentie. Maar hierop kwam geen vervolg. Telkens als Johannes Paulus II naar Frankrijk kwam werd ik uitgenodigd. De kardinaal van Lyon heeft me gevraagd om een retraite te prediken voor de priesters van zijn bisdom. Op deze uitzonderingen na ben ik niet in de gelegenheid de bisschoppen te ontmoeten. Mijn leven speelt zich elders af. Ook op dat domein kondigen de weersverwachtingen geen verandering aan.
- In een andere eeuw was Partenia een bisdom … in de woestijn. Wenst u verder door te gaan zoals nu of zou u verkiezen dat uw oversten u zouden voorstellen opnieuw een bisdom in Frankrijk aan te nemen?
Partenia heeft geen grenzen. Het wordt bevolkt door mannen en vrouwen die getekend zijn door uitsluiting en leven aan de rand van de samenleving. Ik werd buiten de muren van het instituut geduwd om bij die mensen te zijn. Met hen ga ik verder in diepe wateren. Dat is mijn weg. Ik had die nooit kunnen vinden en inslaan zonder de tussenkomst van mijn Kerk. Ik ben heel gelukkig. 
(vragen: Robert Galzi)
