Actualiteit
   
Drie vragen aan het adres van Jacques Gaillot
   
 

Partenia



Notities

Bijbel

Terugblik

LInk

email

 

Drie vragen aan het adres van Jacques Gaillot
 
'Neen' heeft het dus gehaald in het referendum over de Europese grondwet in Frankrijk en Nederland, zoals u het vurig hoopte. Voelt u zich verantwoordelijk voor het feit dat deze twee uitslagen de Europese idee plots tot stilstand zouden kunnen brengen?
 
Ik verheug me dat 'neen' het gehaald heeft.
 
Het is een historische stemming, die ons laat hopen op een solidair Europa.  pour une Europe solidaire
 
Het Franse volk heeft zijn keuze bepaald. Het duldt niet dat men het zijn recht zou ontnemen om zelf zijn toekomst te bepalen. Het voorstel voor een Europese grondwet moet men begraven en het 'neen' respecteren. Het gaat niet alleen over een korte pauze. Het zijn de fundamenten zelf van de Europese constructie die op de helling staan.
 
Welke logica schuilt er tussen het 'neen' van Mgr. Gaillot en dat van Jean-Marie Lepen (extreemrechts), van mevrouw Laguiller (extreemlinks), of van de heer De Villiers (voorstander van onafhankelijkheid)? Vindt u dit 'feitelijk bondgenootschap' niet vervelend?
 
Het is de meerderheid van de Franse bevolking die 'neen' heeft gezegd. Een groot deel van de lagere bevolkingsklassen, die het slachtoffer zijn van de liberale politiek, zowel van de Europese Unie als van Frankrijk, heeft 'neen' gestemd.
 
protestation Een meerderheid van de jongeren koos voor 'neen'. Het is dit protest van de werklozen, van wie geen job heeft, van mensen die het financieel moeilijk hebben waar het mij om te doen is. Mijn solidariteit geldt hen en moet men niet interpreteren als een 'feitelijk bondgenootschap' met de politieke verantwoordelijken van extreemrechts of extreemlinks. 
 
Vijf uur na de officiële bekendmaking van de stembusuitslag in Frankrijk, liet China weten dat het terugkwam op zijn beslissing om de uitvoertaksen voor bepaalde textielproducten te verhogen en kondigde het aan die voor een aantal andere textielsoorten zelfs helemaal af te schaffen. Een beslissing die de invasie van Chinees textiel op de wereldmarkt, en dus ook op de Europese markt, zal versnellen. Is dit geen teken dat een verdeeld Europa ook een minder gerespecteerd Europa is? Bewijst dit niet dat alleen grotere gehelen vandaag in staat zijn het hoofd te bieden aan de problemen van de globalisatie van de economie (delocalisatie, verlies van jobs, oneerlijke concurrentie)?
 
Ik stel vast dat 5 uur na ons 'neen' de aangekondigde apocalyps niet plaatsvond. Het gevaar komt niet alleen uit China, het is ook bij ons aan het werk met de sociale ontmanteling: van de arbeidswetgeving, van de publieke diensten, van het vervoer… Het primaatschap van de 'vrije en onvervalste' concurrentie, de absolute vrijheid voor kapitaalsgoederen, goederen en diensten, dumpen steeds meer mannen en vrouwen in de uitsluiting. Ze zijn overbodig geworden.

Europe sociale Heeft het Franse volk op 29 mei geen sociaal Europa geëist, dat eerbied heeft voor het milieu en solidair is met de landen uit het Zuiden? Een Europa, gebaseerd op solidariteit en gerechtigheid? 
 
Attac zegt het heel juist: geen sociale rechtvaardigheid zonder fiscale rechtvaardigheid. Laten we de opheffing eisen van de fiscale en gerechtelijke paradijzen. Er zijn er een twaalftal in Europa.
(vragen: Robert Galzi)