"Afrika roept um hulp"
Twee jonge Guinezen hebben tijdens de kalme augustusmaand, terwijl bij ons alles rustig is, de publieke opinie wakker geschud. Twee jonge Guinezen, die men in Brussel heeft teruggevonden in het landingsstel van een Sabenavliegtuig. Ze waren gestorven van de kou. Het feit heeft veel emoties losgemaakt.
Yaguine Koita en Fodé Tounkara, zo heetten ze. Ze waren 14 en 15 jaar oud en droegen een brief bij zich die gericht was tot de verantwoordelijken in Europa. Die brief heeft het hart en het geweten van velen geraakt.
"Wij roepen u om hulp vanuit Afrika... Help ons Wij lijden enorm in Afrika. We hebben u nodig om te vechten tegen de armoede en om een einde te stellen aan de oorlog."
Die twee adolescenten hebben hun leven op het spel gezet om te maken dat we hun noodkreet zouden horen en oog hebben voor de ellende in hun land, een van de armste ter wereld.
In het grootste geheim zijn ze uit Konakry vertrokken, een ongelooflijk avontuur waardoor ze erin geslaagd zijn hun oproep tot solidariteit te laten weerklinken over heel Europa. Hun gebaar heeft ongehoord veel weerklank gehad. Op de eerste plaats in Europa, waar de politieke verantwoordelijken zich onmiddellijk aangesproken voelden. Maar ook in Guinea, waar hun begrafenis een nationaal karakter kreeg. Een grote menigte, vooral jongeren, nam er aan deel. Yaguine en Fodé zijn voor hen voorbeelden geworden.
Europa heeft zich op zichzelf teruggeplooid en is vooral bekommerd om eigen welzijn. Het voert een beleid van gesloten grenzen. Het kijkt naar die Afrikaanse landen niet om, waaruit het zo dikwijls zelf de rijkdommen heeft weggeroofd.
Bedankt, Yaguine en Fodé, jullie hebben ons ervan bewust gemaakt hoeveel er geleden wordt in de Afrikaanse landen en hoe onverschillig wij zijn voor jullie lot. Het is inderdaad de hoogste tijd dat wij met dat werelddeel op een nieuwe manier leren samenwerken. Als dat gebeurt, zal de dood van deze twee jonge Guinezen niet tevergeefs geweest zijn.
