|
|
- Antisemitisme
De wonde van het antisemitisme had tijdens de tweede wereldoorlog het gelaat van Frankrijk ernstig geschonden. In de loop der jaren was ze stilaan weer dichtgegroeid. De lidtekens bleven ons nuttig herinneren aan het drama van de Shoah. - Maar het kwaad, waarvan men dacht dat het voorgoed was uitgeroeid, duikt weer op. Met verbijstering stellen we vast dat de wonde zich opnieuw opent. Antisemitische acties volgen elkaar op: profanatie van kerkhoven, brandstichting van synagogen, agressie tegen rabbijnen.
- Een jonge jood, 17 jaar oud, student aan een talmoedschool, werd met een messteek ernstig gewond. De dader die hem verwondde zou geroepen hebben: "Allah Akbar", "God is groot".
- Het is waar dat het Israëlisch-Palestijns conflict in ons land een verlengstuk vindt. Het geweld heeft zich tot bij ons uitgebreid. Maar dit ontslaat ons niet van de plicht om hiertegen te protesteren en op te treden. Als men joden begint aan te vallen, gaat een rood lampje branden.
- Wie het op de joden gemunt heeft, heeft het gemunt op de burgers die wij zijn, op onze rechten en onze vrijheden. Hij loochent ons samenleven. Hoe kan men aan Europa bouwen als het antisemitisme opnieuw de kop opsteekt?
- "Met haat bouw je geen toekomst" zei de Franse president terecht naar aanleiding van de plechtigheden bij de 60e verjaardag van de ontscheping.
Frankrijk en Duitsland zijn erin geslaagd zich te verzoenen na eeuwen van oorlog met zoveel slachtoffers. - De antisemitische acties van de laatste tijd hebben bij de bevolking weinig beroering teweeggebracht. Ook de stem van de moslimgemeenschap viel zelden te horen. Terwijl het antisemitisme geen opinie is, maar een misdaad.
