|
|
- Een voorbeeldige vrouw
Aung San Suu Kyi, Nobelprijs voor de vrede 1991, werd opnieuw aangehouden door de Birmaanse junta die een schrikbewind voert in het land. Deze vrouw gaat vastberaden door op de ingeslagen weg. - Arrestaties, de jaren die ze doorbracht onder huisarrest, plagerijen en vernederingen… - niets houdt haar tegen. Toen ze de toelating kreeg om in Londen haar man te gaan bezoeken die terminaal kankerpatiënt was, weigerde ze, wel wetend dat ze eenmaal vertrokken in Birma nooit meer terug binnen zou mogen. Onvermoeibaar, met een verrassende vrijmoedigheid van spreken, klaagt ze de dictatuur aan die de verkiezingen heeft gesaboteerd en met de democratie de spot drijft. Onrecht dat de bevolking wordt aangedaan.
Eigenaardig hoe die militaire junta bang is geworden voor deze vrouw die er zo kwetsbaar uitziet, met blote handen en een ontwapenend gelaat waaruit nooit een woord komt dat tot geweld oproept. Het is toch vreemd dat die generaals die aan de macht zijn deze populaire verzetstrijdster, die in staat is tot strijden zonder te haten, niet konden tolereren. Ze vonden het nodig deze luide stem, die het volk zo graag hoorde, tot zwijgen te brengen. - Dictators kennen alleen maar onderdrukking. Ze deporteren hele bevolkingen, leggen dwangarbeid op, ook aan kinderen, en geven opdracht op de menigte te schieten - waar dan tientallen doden vallen.
- De internationale gemeenschap heeft vlug gereageerd en een officiële berisping gegeven aan deze dictators, die de democratie en de vrijheden de rug toekeren. Aung San Suu Kyi moet vrijgelaten worden om de weg te effenen voor de toekomst van dit land, dat een immense gevangenis is geworden met onzichtbare tralies.
