Brief van Jacques Gaillot : Mei 2003
   
God is niet zoals wij zijn
   
 

Partenia

De brief

Notities

Bijbel

Terugblik

Archiv

LInk

email

 

God is niet zoals wij zijn
 
ecehomo Tijdens de oorlog in Irak, heeft u ook gemerkt hoe God werd aangeroepen, opgeroepen, ingelijfd? Hij werd plots onmisbaar. Hoe zou men het zonder hem kunnen stellen, als hij de God van de legers is, de God van de oorlog? Iedereen heeft er belang bij dat hij aan zijn kant staat, uiteraard voor de goede zaak. 
 
Op het moment dat de bommen op Bagdad begonnen neer te vallen, verklaarde Georges Bush: "Moge God ons land zegenen, en allen die het verdedigen" Tezelfdertijd richtte Saddam Hussein zich tot zijn volk: "Door de wil van God zullen deze dagen uw aandeel in de roem en de overwinning voegen bij uw onheuglijk verleden…"
 
Een christen vertrouwde me toe: "Als ik toevallig eens naar de mis ga, dan kan ik het niet meer verdragen als ik hoor zeggen "de almachtige God". Als God almachtig is, dat hij dan optreedt, dat hij dan iets doet!"
 
le deuil de Dieu Ik schrijf deze regels op een Goede Vrijdag. Op het kruis moeten we definitief afzien van een God die op ons gelijkt en die men in onze dienst wil plaatsen. Op het kruis is de God van de godsdiensten gestorven om plaats te maken voor de God van het evangelie. 
 
In de kwetsbaarheid van het vlees openbaart Jezus een ongewapende, ontheiligde God. Een God die niet meer ver en ontoegankelijk is, maar elke man en vrouw nabij in het alledaagse van hun bestaan. Een God die zich geeft zonder afstand en zonder maat. Een God die naar de uitgeslotenen gaat zonder voorwaarden te stellen. Een God die niet de eigendom is van een of ander volk, maar die aan de hele mensheid toebehoort.
 
Op het kruis scheurt Jezus het doek van de godsdiensten om een gelaat van God te laten verschijnen dat niet langer dat is van een God naar ons beeld. Hij bevindt zich buiten de godsdienst, in het profane leven.
 
Jésus casse l'arme Men signaleert regelmatig dat de kerken leeglopen en dat de kerkpraktijk daalt. De achteruitgang van de godsdienst in de samenleving zou een van de oorzaken kunnen zijn. In de moderniteit willen het verstand en de vrijheid zich duidelijk emanciperen.  
 
De moderne mens ontrekt zich beetje bij beetje aan de banden van de godsdienst. Hij neemt zijn verantwoordelijkheid op, neemt zelf zijn lot in handen en wil zelf zijn keuzes bepalen. Hij is meerderjarig geworden en wil niets meer te maken hebben met een God die een slaafse en kinderlijke houding vraagt. Zouden we daar niet blij om zijn? Het zijn vormen van bijgeloof die men achterlaat, maar niet noodzakelijk het geloof in Christus.
 
De God van de godsdiensten is dood, niet die van het evangelie.