Brief van Jacques Gaillot : April 2002
		Pasen: de zon van het leven

		Pasen: de zon van het leven     Voor de christenen is dit het feest bij uitstek. In de paasnacht weerklinkt de Blijde Boodschap: "U zoekt Jezus, de Gekruisigde? Hij is niet hier. Hij is verrezen."   Jezus is niet de gevangene van het graf gebleven. De dood heeft niet het laatste woord. Schoon en lichtend is het leven ontsproten uit het graf. Het leven is niet vernield, maar, zoals de liturgie het uitdrukt, het is herschapen. Jezus is uit de doden opgestaan. Levend deelt hij in Gods leven. De dood zal op hem geen vat meer hebben. Zij werd overwonnen.    De Verrezene van Pasen trekt ons sindsdien mee in het spoor van zijn nieuw leven. We worden uitgenodigd om zijn Pasen tot het onze te maken.   Zijn Pasen vraagt ons met aandrang om uit onze graven op te staan, de muren die ons gevangen houden af te breken, ons niet te onderwerpen aan het onafwendbaar verloop van de gebeurtenissen. De verrijzenis, dat is het leven van God in ons.       Pasen, dat is de overwinning van de liefde. Het is het leven dat overwint. "Van nu af," zegt de apostel Johannes, "weten wij dat wij van de dood zijn overgegaan naar het leven als wij onze broeders liefhebben."   Sinds de Paasmorgen, van op de oever van de verrijzenis, verlicht Jezus voor altijd de overgang van de dood naar het leven.   Zullen de leerlingen van de Verrezene zich begeven naar de breuklijnen van de mensheid, de plaatsen die geteisterd worden door geweld en onrecht?   Dààr is het dat de Verrezene ons verwacht.    Het Pasen van Jezus, dat is ook het Pasen van de wereld. De hele schepping wordt reeds opgenomen in dit uitzonderlijk gebeuren. Een andere wereld is mogelijk voor wie hoopt op een nieuwe wereld waar gerechtigheid en vrede heersen.