Brief van Jacques Gaillot: 1 September 2000
	Terreur-aanslagen zorgen voor angst
	Archiv
	Geschiedenis van het Bisdom Partenia, Biografie van Bisschop Jacques Gaillot

		Terreur-aanslagen zorgen voor angst Een aanslag in het centrum van Moskou heeft acht doden en een honderdtal gekwetsten geëist. In Spanje werden sinds december verleden jaar 12 aanslagen gepleegd. Blind geweld, dat een klimaat van angst en onzekerheid doet heersen. In Rusland denkt men natuurlijk aan Tsjetsjenië. President Poetin heeft verklaard: "Tot het bittere einde doorgaan met wat we in Tsjetsjenië doen!", want "strijden tegen de terroristen, dat is het enige wat we kunnen doen, we zullen ze doden in hun schuilplaatsen". Een jaar geleden sprak Poetin in dezelfde zin. Maar de repressie heeft niets opgelost. De terroristen zijn nog altijd aan het werk. Helaas moet gevreesd worden dat nog nieuwe aanslagen zullen volgen. In Spanje bijt premier José Maria Aznar zich vast in dezelfde houding: "Meer dan ooit moeten we vechten." Maar deze gespierde taal brengt geen einde aan de aanslagen. Iedereen wacht bang de volgende aanslagen af. Uiteraard veroordeel ik die barbaarse optredens. Onvermijdelijk zullen hun daden zich op een dag tegen de daders zelf keren. Wie van zulke methodes gebruik maakt werkt niet aan de toekomst. Maar tegenover dit blind geweld volstaat een veroordeling niet. Verontwaardiging evenmin. En wat de repressie betreft - ook die stelt geen einde aan het geweld. Integendeel! Wat moet er dan gedaan worden om die helse spiraal te doorbreken? Ondervinding leert dat het altijd de weg is van de politieke onderhandelingen. Spanje heeft het bestand van de ETA gekend en een begin van onderhandelingen. Men heeft de gunstige gelegenheid niet benut. Het werd een mislukking en de aanslagen namen opnieuw een aanvang. De onverzoenlijkheid van Madrid en de ontsporing van de ETA kunnen alleen maar op een confrontatie uitlopen. Ik stel met blijdschap vast dat men in Corsica, na jaren van geweld, tot onderhandelingen gekomen is om de toekomst voor te bereiden. Ook de onderhandelingen tussen Israëli's en Palestijnen gaan trots alles onverminderd verder. En in Ierland heeft men de laatste politieke gevangenen zien vertrekken uit de gevangenis in de buurt van Belfast. Een pijnlijke bladzijde uit de geschiedenis wordt omgeslagen! Onderhandelingen zijn een noodzakelijke stap. Men kan beter geen tijd verliezen en niet wachten tot men tot onderhandelen gedwongen wordt om groter kwaad te vermijden. Het leven van één mens is al onbetaalbaar.