De electronische Catechismus: Augustus 2000

  De woestijnervarning   
  Archiv   





Actualite



Archiv

Aide

email

 

Het team dat aan deze catechismus werkt biedt u elke maand twee teksten aan. Suggesties om deze teksten te verbeteren worden met dank aanvaard. We zouden deze catechismus graag zien groeien als iets waaraan we samen bouwen.
Voorstellen voor nieuwe onderwerpen zijn ook altijd welkom.


De woestijnervaring

De woestijn is niet zozeer een plaats waar je naartoe moet trekken, maar een innerlijke weg die je moet gaan. De woestijn ingaan is een ervaring die veel mensen kennen, zonder ze te zoeken, of ze christen zijn of niet. Wie kent niet, op een of ander moment in zijn leven, zijn 'doortocht door de woestijn'? De woestijn in zijn stad, in zijn gezin, in de kliniek… We ontdekken de eenzaamheid waarin we ons plots bevinden. Een eenzaamheid, waardoor we de waarheid over ons bestaan op het spoor kunnen komen.

De woestijn is geen plaats om er te blijven. Wie in de woestijn blijft, sterft. Zijn tocht door de woestijn maken wil zeggen: een moeilijke, gevaarvolle etappe doormaken. Verlaten wat men gekend heeft, waarvan men gehouden heeft, om naar de andere oever te gaan. Als Jezus door de Geest naar de woestijn werd gedreven, dan was het om een eenzame weg te gaan die hem zou binnenleiden in de diepten van zichzelf. Het is voor hem het uur waarop hij geconfronteerd wordt met de grote levenskeuzes. Zoals het Hebreeuwse volk, dat naar de woestijn werd geleid om zich voor te bereiden op het avontuur van de verovering van het Beloofde Land.

In de woestijn vallen alle zaken waarop we gewoonlijk steunen weg: werk, gezondheid, onze sociale situatie, een dierbaar iemand. We zijn er met onszelf alleen. Alles wankelt. Onze zekerheden verdwijnen een na een, de zekerheden die ons in staat stelden overeind te blijven. In deze plotse, onvoorziene situatie zouden we wel achteruit willen, maar dat kan niet. We worden uitgedaagd om nieuwe keuzes te maken, op andere domeinen strijd te leveren, in één woord, om ons leven van vooraf aan opnieuw te beginnen.

Gelovige mensen kennen de bekoring om voort te doen zonder God. Zou men ook niet kunnen leven zonder Hem, gelukkig zijn zonder Hem? Men had op Hem zijn vertrouwen gesteld, en zie, in moeilijke tijden zwijgt Hij.

De woestijn is niet alleen de tijd van de beproeving. Het is ook, en vooral, de gunstige tijd waarin God tot ons hart kan spreken en ons tekens van zijn aanwezigheid kan laten ontdekken. Een tijd van terugvinden, voor een nieuwe jeugd. Nieuwe uitdagingen komen op ons af, die zin en betekenis geven aan ons bestaan. Een tijd van bekering die ons opent voor wat we ons tot dan niet hadden kunnen voorstellen.

De woestijnervaring maakt dat we aan onszelf niet kunnen ontsnappen. In de woestijn worden we met onszelf geconfronteerd. We krijgen eindelijk de kans om onszelf te durven zijn.