|
|
- Het wonderlijke verhaal
van Kerstmis
|
Lucas (hoofdstuk 2) is de enige van de vier evangelisten die
gedetailleerd vertelt over de geboorte van Jezus in Bethlehem.
Exegeten en historici zijn het erover eens om die geboorte vroeger
te dateren dan Dionysius Eixguus, die in de 6e eeuw de christelijke
jaartelling opmaakte. Uiteraard heeft de datum van 25 december
alles te maken met de verwijzing naar de winterzonnewende. |
-
- De volkstelling waarvoor Jozef en Maria zich naar Bethlehem
verplaatsen blijft moeilijk te dateren.
-
- Vanwaar deze historische onduidelijkheden? Omdat de geschiedenis
van Kerstmis geen historisch verhaal is. De komst van de engelen
die aan de herders de geboorte verkondigen en de heerlijkheid
bezingen van God "in den hoge", toont duidelijk aan
dat het hier om een andere literaire stijl gaat dan die van de
historicus, die objectief wil zijn. Is dit verhaal daarom ontdaan
van elke betekenis? Zeker niet, integendeel, want elke keuze
van de evangelist wil iets uitdrukken dat sterker is dan de historische
waarheid.
-
- Op de eerste plaats tracht hij Jezus te verankeren in
de verwachting van zijn volk, dat uitziet naar de komst van de
Messias. Deze moest komen uit de familie van David - vandaar
het belang om hem te laten geboren worden in Bethlehem, de stad
van koning David, en het aanbrengen van een reden voor de verplaatsing
van Jozef en Maria.
-
Onmiddellijk nadien vertelt hij de geboorte, niet in de vorm
van koninklijke annalen, maar in de grootste eenvoud: een stal
of een grot, zonder wiegje, maar 'liggend in een voederbak',
een kribbe. |
|
-
- In een treffende samenvatting zien we zo van bij de aanvang
de rijke persoonlijkheid van Jezus, die tegelijk wordt voorgesteld
als meester en als dienaar, in volle heerlijkheid én veracht.
- Aangezien dit kind niet om het even welke pasgeborene
is, in doeken gewikkeld, doet Lucas een beroep op het bovennatuurlijke
om de uitzonderlijke bestemming van Jezus te onderstrepen. Uiteraard
kennen de auteurs van de evangelies die, aangezien Lucas zijn
evangelie redigeert ongeveer 40 jaar na de feiten, het leven,
de dood en de verrijzenis van hem die ze "Heer" noemen.
In de bijbelse verhalen zijn er altijd engelen opgetreden, personages
die erkend worden als brengers van een boodschap van Godswege.
Hier zien we ze in een grote schare, een soort koor dat God verheerlijkt
en daarna terug in de hemel verdwijnt. De hemel wordt gezien
als de plaats waar God woont. Als Jezus geboren wordt, zo wil
men ons doen begrijpen, dan zijn de hemel en de aarde niet langer
van elkaar gescheiden. Tijdens andere wonderlijke momenten in
het leven van Jezus, klinkt op dezelfde manier een stem uit de
hemel of scheurt de hemel open. God zelf komt in Jezus de mens
nabij.
-
|
De herders die op een mysterieuze manier op de hoogte gebracht
worden van de geboorte vertegenwoordigen een sociale klasse die
geen al te goede reputatie had. Men beschouwde hen gemakkelijk
als vagebonden en rovers. De keuze van Lucas om hen te laten
optreden is niet zonder reden. Later zal die Jezus zeggen: "Ik
ben niet gekomen voor de rechtvaardigen, maar voor de zondaars".
Zij die door de samenleving worden uitgestoten zijn de eersten
die zullen deelhebben aan het grote nieuws van Jezus en die erin
zullen geloven. Zij zijn de eerste apostelen wanneer ze weer
weggaan van bij de kribbe en overal vertellen wat de engel hen
over dit kind gezegd had. |
-
- Dit verhaal is inderdaad een openbaring: God zelf neemt
in Jezus, op een heel eigen wijze, het gelaat aan van een mens
en laat op die manier blijken hoe hij zich helemaal verbindt
met de toekomst van de mens. Voor allen die ontdekken dat dit
grote nieuws een volheid van zin geeft aan hun menselijk bestaan
blijft Kerstmis, elk jaar opnieuw, een wonderlijk verhaal.
|