|
|
- Genezing van een lamme
(Marcus 2, 1-12)
Vier mannen dragen een lamme op een draagberrie, vastbesloten
hem tot bij Jezus te brengen. Het is ongetwijfeld niet de eerste
keer dat ze iets doen voor hun zieke vriend. Maar tot hiertoe
tevergeefs. Deze keer zijn ze overtuigd dat de jonge profeet
van Nazareth iets zal kunnen doen voor hem.
-
- Het probleem is hoe bij hem te raken. Een eerste hindernis
is de menigte, die de toegang tot het huis verspert, en vooral
dan, in het huis, een tweede hindernis: zij die Jezus helemaal
voor zich opeisen. Dat zal hen echter niet tegenhouden! Die vier
mannen zullen voor niets terugdeinzen. De brancard zal binnenraken
via het dak en de lamme, gedragen door broers, zal recht tegenover
Jezus belanden.
-
|
"Toen hij hun geloof zag". In zulk een vastbeslotenheid
en zulk een vertrouwen herkent Jezus hun geloof. Niet het geloof
van de lamme - daarvan wordt niets gezegd - maar het geloof 'metterdaad'
van de mannen die dit gedaan hebben voor hun vriend. |
-
- De lamme werd gedragen door hun geloof, nog voor hij gedragen
werd op de brancard. Hij zegt niets. Hij vraagt niets. Hij laat
zich dragen.
-
- Het eerste woord van Jezus tot de lamme toont op welk
een prachtige manier hij hem onthaalt: "Mijn zoon".
Dat is een woord dat geneest! Jezus stelt geen vragen en zoekt
niet uit te vissen wat in zijn leven gebeurd zou kunnen zijn.
Hij verzoent hem met zichzelf: "Je zonden zijn je vergeven".
Eindelijk zal die mens zijn eigen leven kunnen leiden. Hij moet
zich niet langer laten leiden en dragen. Hij kan beginnen zijn
eigen leven in handen te nemen, en niet alleen zijn brancard!
-
- We kennen die verlamming die ons verhindert ons eigen
leven te leiden. We laten ons liever dragen door de anderen dan
miserie te hebben. Moeilijkheden ontwijken is uiteindelijk zichzelf
uit de weg gaan.
-
Is het niet veel gemakkelijker geleefd te wórden, ver
van alle conflicten? Veiligheid te zoeken, liever dan het avontuur?
Door alles gedwee te ondergaan vermijden we risico's. Ons leven
wordt dan een lange, rustige stroom, waarin geen plaats meer
is voor vragen, voor strijd en opstandigheid. |
|
-
- Is dat niet de zonde waarvan Jezus ons wil bevrijden?
Omdat de lamme zich bemind weet als een zoon, kan hij zichzelf
in het gelaat kijken en zijn leven in handen nemen. Hij zal zich
niet meer laten dragen.
|