Notities Onderweg: Oktober 2004

  Ein Katechismus, der Freiheit atmet
  De Sint-Bernarduskerk: acht jaar later 
  Carnets de voyage   
  Hongerstaking van de Palestijnse gevangenen
  Bibliotheek - frans van Bisschop Jacques Gaillot 



Partenia

De brief

Notities

Bijbel
"Ein Katechismus, der Freiheit atmet"
 
Ein Katechismus, der Freiheit atmet
Deze titel valt in de smaak bij onze Duitse vrienden: een catechismus die adem geeft aan de vrijheid! Het boek is de vertaling van "Catéchisme au goût de liberté"
(uitgeverij Ramsay, 2003). 
 
Het verschijnen van dit boek is te danken aan Katherina Haller die vanuit Zürich de vertaling, de promotie en de publicatie ervan georganiseerd heeft. Een enorm werk, waarvoor we haar van harte danken!
 
Ik kreeg een uitnodiging vanuit Erfstadt, in de buurt van Keulen, voor de 25e verjaardag van het parochiaal centrum en de dertigste verjaardag van de wijding van de pastoor. 

à Erftstadt

 
Een zeer mooi feest dat men zich lang zal blijven herinneren. Één schaduw slechts: de kardinaal van Keulen had zopas mijn toespraak in het parochiaal centrum verboden. De christenen hadden het er moeilijk mee, de journalisten waren geïnteresseerd.
 
De burgemeester van Erfstadt stelde onmiddellijk de grote zaal van de gemeente ter beschikking van de organisatoren. Het publiek was talrijk en enthousiast. Uit respect voor de kardinaal stelde ik van meet af aan dat ik geen conferentie zou geven, maar met genoegen zou ingaan op vragen vanuit de zaal. Een mooie ontmoeting. "Ein Katechismus, der Freiheit atmet" had succes!
     

Terugblik

Archiv

Link

email

  

 

De Sint-Bernarduskerk: acht jaar later

fracasser les portes Op 23 augustus 1996, 's ochtends om 7.56, drong de oproerpolitie binnen in de St.-Bernarduskerk, nadat ze de poorten had verbrijzeld. Een fotoprentkaart vereeuwigt het gebeuren. Die beelden blijven in het geheugen geprent. De families van de mensen-zonder-papieren die uit de kerk gedreven werden zullen dit nooit vergeten. 
 
Acht jaar later, zoals ieder jaar, is er een bijeenkomst op het kerkplein om deze tragische gebeurtenis te herdenken. Zoals altijd zijn de kerkdeuren zorgvuldig gesloten. In de omgeving staat de oproerpolitie opgesteld, zoals gebruikeljik.
 
Het is de vakantieperiode. Het is er niet erg druk. We zijn misschien met een 1500 man als we van de Place de la République vertrekken naar de St.-Bernarduskerk. De mensen-zonder-papieren onganiseren zelf de optocht. De slogans zijn vaak dezelfde die men ook op de andere betogingen hoort. Maar het is belangrijk dat we samenzijn en de strijd voortzetten.
 
De optocht heeft zowat twee uur geduurd. Op het kerkplein nodigt men me uit om het woord te nemen. 

on lutte ensemble

 
"We hebben een mars van de waardigheid gehouden, van een opstandige waardigheid die laat zien dat wij het niet opgeven. Acht jaar na de uitdrijving uit de St.-Bernarduskerk zijn we nog altijd op post. De oproerpolitie heeft de kerkdeuren gebroken. Ze is er echter niet in geslaagd onze vastberadenheid te breken. Ze heeft de mensen-zonder-papieren uit de kerk verdreven, maar ze kon niet verhinderen dat ze geregulariseerd werden. Iedereen of bijna iedereen heeft zijn papieren bekomen. De strijd was lang. De beproevingen talrijk. Maar er kwam geen breuk in hun solidariteit. Ze hebben het gehaald. De situatie blijft tot op vandaag moeilijk, maar ze is niet uitzichtloos. Wie samen strijdt wint vaak."
   

 

     
   

"Carnets de voyage"

Dit is de titel van de film van Walter Salles over Che Guevara, deze week uitgekomen in Parijs. Ik vond hem heel mooi.

Ernesto Guevara Ernesto, student geneeskunde, is nog niet de Che. Hij is 23 als hij met een vriend een reis maakt door Zuid-Amerika. Hij gaat op ontdekkingstocht, zonder geld en ten prooi aan astmacrisissen. 

Het is een initiatiereis. Ze zal hem diepgaand veranderen en hem in staat stellen zichzelf te ontdekken. "Ik ben mezelf niet meer" zal hij zeggen bij zijn terugkeer in Buenos Aires. Zijn blik op de wereld zal veranderen. Hetzelfde gebeurt met ons, als we de film gezien hebben!

De ontmoeting met de Indianen wie men hun cultuur ontnomen heeft, met de boeren die van hun gronden werden verjaagd, met de verdrukte arbeiders, met de op afstand gehouden melaatsen - dat alles raakt hem heel diep en maakt hem opstandig. Het onrecht dat hij met eigen ogen ziet kan hij niet verdragen. Het weinige dat hij heeft, geeft hij weg. Zijn woede zal hem er op zekere dag toe brengen de wapens op te nemen.

Ernesto Guevara aarzelt niet de kant te kiezen van het volk dat lijdt. Hij behandelt de melaatsen als gewone mensen. Hij toont zich solidair met de verdrukten, waar hij maar komt.

Deze reis bereidt hem voor op zijn toekomst. Che zal de legende ingaan. Zijn gezicht, met muts en ster, zal de wereld rond gaan. Che Guevara is een icoon geworden. 

Che

   

 

     
   

Hongerstaking van de Palestijnse gevangenen

Ze zijn ongeveer met 4000 die op 15 augustus in de Israëlische gevangenissen met een hongerstaking begonnen zijn. Om de slechte behandeling aan te klagen, het isolement, de verwijdering, de moeilijkheden bij de communicatie met vrienden en familie, de vernederende fouilleringen, de ontoegankelijkheid tot medische zorgen… Als gevangenen alle andere wegen geprobeerd hebben, blijft hun nog één mogelijkheid: een hongerstaking.

 

In Parijs, aan de Fontaine des Innocents, vindt een steunmanifestatie plaats. We zijn weinig talrijk, veel minder talrijk dan de Palestijnse gevangenen! Van de media is niemand opgedaagd. De actualiteit is elders te vinden!

Ik troost me met de gedachte dat die gevangenen misschien zullen vernemen dat in Parijs enkele honderden manifestanten hun actie hebben gesteund! En dat de ambassadeur van Israël in Parijs wel een echo zal horen van onze bijeenkomst! In elk geval, mijn plaats is hier.

Er schoot me een woord te binnen dat Theodore Monod eens tot me sprak. We waren op een 6e augustus, de verjaardag van de atoombom op Hiroshima, aan het manifesteren voor de nucleaire commandopost van Taverny: "Het weinige dat men kan doen, dat moet men doen". En hij voegde er aan toe: "Maar zonder zich illusies te maken!".