Hongerstaking van de Palestijnse
gevangenen
Ze zijn ongeveer met 4000 die op 15 augustus in de Israëlische
gevangenissen met een hongerstaking begonnen zijn. Om de slechte
behandeling aan te klagen, het isolement, de verwijdering, de
moeilijkheden bij de communicatie met vrienden en familie, de
vernederende fouilleringen, de ontoegankelijkheid tot medische
zorgen
Als gevangenen alle andere wegen geprobeerd hebben,
blijft hun nog één mogelijkheid: een hongerstaking.
In Parijs, aan de Fontaine des Innocents, vindt een steunmanifestatie
plaats. We zijn weinig talrijk, veel minder talrijk dan de Palestijnse
gevangenen! Van de media is niemand opgedaagd. De actualiteit
is elders te vinden!
Ik troost me met de gedachte dat die gevangenen misschien
zullen vernemen dat in Parijs enkele honderden manifestanten
hun actie hebben gesteund! En dat de ambassadeur van Israël
in Parijs wel een echo zal horen van onze bijeenkomst! In elk
geval, mijn plaats is hier.
Er schoot me een woord te binnen dat Theodore Monod eens
tot me sprak. We waren op een 6e augustus, de verjaardag van
de atoombom op Hiroshima, aan het manifesteren voor de nucleaire
commandopost van Taverny: "Het weinige dat men kan doen,
dat moet men doen". En hij voegde er aan toe: "Maar
zonder zich illusies te maken!". |