Notities Onderweg: Juni 2001

  In Wit-Rusland  Bob Marley 
  In de zetel van "Mie de Pain" 
  In Quebec   
  Archiv
  Bibliotheek - frans van Bisschop Jacques Gaillot 
  Geschiedenis van het Bisdom Partenia, Biografie van Bisschop Jacques Gaillot



Partenia

De brief

Notities

Catechismus

Enfants de Tchernobyl - Congrès international 

In Wit-Rusland 

Ik was uitgenodigd in Minsk op een internationaal congres met als thema "De kinderen van Tsjernobyl". Ik zat in het panel aan de zijde van metropoliet Filaret, van een dominee en van een orthodox priester.

Pendant la conférence 

Invité à Mins, en souvenir le 15ieme anniversaire du déstastre de Tchernobyl 

Het congres vond plaats naar aanleiding van de 15e verjaardag van de ramp in Tsjernobyl, waarvan de gevolgen zich nog altijd laten voelen. Er zijn ook gehandicapte jongeren aanwezig. Ze herinneren er ons aan dat Tsjernobyl niet tot het verleden behoort.

Het aanwezige publiek beluistert met eerbiedige aandacht de tussenkomsten van de panelleden. De mensen lijken erg tevreden. Maar niemand stelt een vraag. Er zijn alleen getuigenissen en inlichtingen.

Ik druk bij de verantwoordelijke mijn verwondering en mijn spijt uit: "Waarom kwam er geen debat na de toespraken van de panelleden?" Hij antwoordt me: "Hier, in Wit-Rusland, hebben we nog altijd schrik. We leven nog altijd in een politiestaat. Wij kennen nog geen debatcultuur zoals jullie. Wij luisteren en houden onze vragen voor onszelf."

victimes de Tchernobyl  Jacques Gaillot avec les handicapés de Tchernobyl 

Inderdaad. In dat land bestaat nog altijd een dictatuur, ook al draagt ze die naam niet. Is een open debat mogelijk als er geen democratie heerst?

     

Terugblik

Archiv

Link

email

  

 

Bob Marley  Bob Marley  Flag of Jamaica 

Het is me in het buitenland al meer dan eens overkomen dat ik op de muur van mijn kamer een foto van Bob Marley vind, en het doet me iets. Het feit zegt iets over de invloed van die Jamaïcaanse zanger, de reggae-ster, het idool van de jongeren, precies twintig jaar geleden door een kanker geveld.

Ik heb Bob Marley leren kennen in de gevangenis van Evreux. Als ik in de cellen op bezoek ging zag ik op de muren de foto van de zanger. Gevangenen droegen een T-shirt met een foto van hun idool. Ze lieten me zijn betoverende muziek beluisteren. Ze leenden me zelfs een cassette, opdat ik hem nog beter zou leren smaken.

Bob Marley in concert  Ik herinner me nog hun bewondering voor Bob Marley: "Hij is een messias, een vredesprofeet. Dank zij hem hou ik het hier uit. Hij zet zich voor ons in. Voor mij betekent hij hetzelfde als Jezus voor jou." 

Bob Marley is nog altijd een symbool gebleven van de geweldloze strijd voor de bevrijding van de zwarte volkeren.

   

 

     
   

In de zetel van "Mie de Pain" 

sans abris dans la salle d'attente 

("Mie de Pain" betekent letterlijk "Kruimels"; het is de naam van een Parijse organisatie die o.a. maaltijden verstrekt aan daklozen)

Een honderdtal jonge daklozen, waarvan een aantal ook zonder papieren, hebben in Parijs op vreedzame wijze de zetel van de organisatie "Mie de Pain" bezet. De directeur heeft - en dat spreekt in zijn voordeel - geen beroep gedaan op de politie om hen buiten te zetten.

Sans-papiers à Paris  Deze jongeren zijn afkomstig uit Marokko, Tunesië, Siërra Leone, Guinea, Lituanië, en vooral van Algerije. Wat eisen ze? Ze willen een vaste verblijfplaats die die naam waardig is, en dat men werk zou maken van hun dossiers. 

Ik breng de namiddag met hen door in de grote zaal van het souterrain, waar het daglicht nooit binnenkomt. Een echte gevangenis. Ze kunnen nergens elders naartoe. De slaapzaal is enkel 's avonds toegankelijk. Een aantal van hen ligt op een bank te slapen, zo moe zijn ze. In de loop van de namiddag komt een organisatie langs die hen wat te eten geeft. Ze appreciëren het, ze hebben immers sinds 's ochtends niets meer gegeten.

Temidden van het heen- en weergeloop zie ik een jongere die zijn matje openrolt en heel eerbiedig begint te bidden, alsof hij daar alleen was. Hij is pas klaar of een ander neemt zijn plaats in. Hij bidt met de taal van zijn lichaam en stoort zich niet aan het lawaai. Niet ver van hem hangt aan de muur een groot kruisbeeld.

Al die moslims zijn gehecht aan hun godsdienstige praktijken. Ze drinken geen alcohol en letten nauwkeurig op wat ze eten. Hun godsdienst geeft hen een identiteit en een erkenning die de samenleving hen op dit moment ontzegt.

Onverwijld wordt een steuncomité opgericht en een bijeenkomst gepland vòòr het stadhuis van Parijs.

   

 

     
   

Flag of Quebec  In Quebec 

Robert Jolicoeur is pastoor in Quebec, goed bekend, met zijn eigen charisma. Hij zou zijn jubileum van 25 jaar priesterschap vieren in Shebrook. Zijn vrienden drongen bij mij aan om naar deze viering te komen. Het zou voor Robert een geschenk uit de hemel zijn, zegden ze me.

à Sherbrook 

Jacques Gaillot et Robert Jolicoeur à Sherbrook, avril 2001 

Een aantal van hen maakt deel uit van de beweging "Evangelisatie 2000". Enkele jaren geleden vond een jonge leek dat men het evangelie méér moest verkondigen via de media, om de mensen, en in het bijzonder de jongeren, te bereiken waar je ze kàn bereiken. Zo ontstond "Evangelisatie 2000", een veelbelovend initiatief vanuit de basis, ondanks de moeilijkheden toen ze eraan begonnen. Er vormde zich een gedreven team met een passie voor communicatie en geloofscommunicatie, om zowel op televisie als op radio van haar geloof in Christus te getuigen.

Tijdens mijn korte verblijf in Quebec was het mij een vreugde te mogen delen in hun werk en hun passie.
___________________________________________________________
    cliquez aussi notre site "LINK" sur les thèmes: Peine de mort, Enfants de Tchernobyl, Palestinie ect...