|
|
| Koning Abdullah heeft in Madrid een wereldconferentie voorgezeten die vertegenwoordigers van de drie monotheïstische religies bijeenbracht. Een primeur? |
|
| |
|
| Ja. Dat de koning van Saoedi-Arabië dit initiatief neemt, is iets buitengewoons. Een goddelijke verrassing. In Saoedi-Arabië, moet je weten, wordt de islam het meest rigoureus gepraktiseerd. Daar bevinden zich de bekende plaatsen Mekka en Medina. Cultusplaatsen die niet van de islam zijn, zijn er verboden. |
|
| |
|
 |
En kijk, die oude koning, bekend als zeer behoudsgezind, vermenigvuldigt de tekenen van openheid en is daarin echt moedig. Attentvol erkent hij de waarden van de andere godsdiensten, nodigt hij uit tot dialoog en verdraagzaamheid. Hij is de eerste Saoedische vorst die naar Rome is gegaan om paus te ontmoeten. Hij blijft me verwonderen! |
|
|
| |
|
| De Anglicaanse kerk staat aan de rand van een schisma. De wijding van homoseksuelen en van vrouwen is een bron van verdeeldheid. De bisschoppen die het er niet mee eens zijn, komen hoofdzakelijk uit het Zuiden. Kan men er een kloof tussen Noord en Zuid in zien? |
|
| |
|
| Veel bisschoppen die het er niet eens mee zijn, komen effectief uit het Zuiden, vooral uit Nigeria, en sommigen hebben het over het einde van “het koloniale tijdperk”. Maar ook in het Noorden zijn er dissidenten. |
|
|
|
| |
|
Waar het om gaat, is de manier waarop men de Schriften interpreteert. Als men de bijbel verandert, zeggen zij, om hem aan te passen aan westerse zeden, stelt men zich zwak op ten overstaan van de islam. Een godsdienst die verandert in functie van de tijd waarin men leeft, kan niet strijden tegen de islam. Men moet kunnen “de Koran van antwoord dienen met de Bijbel”.
Ik ga niet mee met deze manier van kijken. De moderniteit daagt ons uit om de bijbel te herinterpreteren. Het is een operatie ‘waarheid’ die nooit ten einde is. Wat blijkt afkomstig te zijn van een bepaalde tijd en cultuur moet gerelativeerd worden. Laten we er toch geen dogma van maken, en ook geen nieuwe zaak Galileo! Dààrmee zullen we de islam een dienst bewijzen. |
|
| |
|
| De Wereldjongerendagen in Australië zijn net achter de rug. Altijd een gelegenheid voor een grote feestelijke bijeenkomst rond de paus. Vreest u niet dat deze formule op haar einde loopt? |
|
| |
|
 |
De jongeren die aan de Wereldjongerendagen deelnemen zijn enthousiast. Het is een betekenisvol gebeuren in hun leven. Maar het zijn dure reizen, en het is moeilijk om een visum te bekomen. De jongeren uit het Zuiden hebben minder kansen dan anderen om er naartoe te komen. |
|
|
| |
|
| Moeten we niet eerder beginnen denken aan regionale bijeenkomsten, eenvoudiger, en evengoed dragers van toekomst? We hebben het geluk te leven in een tijd die ons uitdaagt om telkens nieuwe wegen te zoeken. |
|
| |
|
